Followers

Friday, July 11, 2008

തവള ഒരു ശരീരമാകുന്നത്‌

ഒരു തവള ഒരു സമീചീനമായ

ലോകം ഉണ്ടാക്കുന്നു.

പ്രകൃതിയെ അത്‌ കീഴ്പ്പെടുത്തുന്നില്ല.

പ്രകൃതി അതിനൊപ്പമാണെന്ന് തിരിച്ചറിയാന്‍

കഴിയുന്നു.

മഴയോ വേനലോ എന്തുമാകട്ടെ,

അവയെല്ലാം അതിണ്റ്റെ വളര്‍ച്ചയെ

രൂപീകരിക്കുന്നു.

തവള ഒരു ശരീരമാകുന്നത്‌

വേനലും മഴയുംചേരുമ്പോഴാണ്‌.

മനുഷ്യനാകട്ടെ , സ്വന്തം ശരീരത്തില്‍നിന്ന്

പ്രിയപ്പെട്ടവരെയെല്ലാം,

മാറ്റി മറ്റൊരിടത്ത്‌ സൂക്ഷിക്കുന്നു

She

Not turning into the blue petals
of the jungle lilly
her eyes abandoned a poet

she had the least trust in the
eyes of the blue lilly
she never gazed on the eyes
when the deers sped past her

She didn’t have a veil on her face nor a
wedding thilak on her forehead
nor thali, bangles nor a chain around
her neck

She is neither the bloom of dawn
nor verses nor metaphor, nor love
nor passion

She is hunger
She is black
She is a vampire
She is a ghostly tree
of the dark night

She is neither a black beetle
nor a voluptuous eagle juggling with
mountains nor an alluring lake
quenching swans

She is eluding from peripheral delights
Choir singers are rushing to drag
her into churches
and scriptures
But naked, lonely and without anklets
she walked away
into the dense forests

ദിവസം ഒരു ഫോട്ടോ 20


photo vinod pazhayannoor

കറുപ്പ്‌ വേണം.

ആനകള്‍ക്ക്‌ കറുപ്പ്‌ വേണം.
കരിക്ക്‌ കറുപ്പ്‌ വേണം.
മേഘത്തിനും അത്‌ വേണം.
പേനയിലെ മഷിക്ക്‌ കറുപ്പ്‌ വേണം.
ചില പശുക്കള്‍ക്കും കറുപ്പ്‌ വേണം.
മനുഷ്യനും വണ്ടിനും തലമുടിക്കും വേണം അത്‌.
എല്ലാം കൊടുക്കാന്‍ നമ്മളാരാ?



Mist

The misty crest of Munnar melting apart
in to clouds, sky and ocean

It becomes whiter and whiter resembling
the ever-depressing sense of separation
and gets toned down in showers

In the township, the mist
is both spiritual relief
and refreshing for the tourists

Among the tall eucalyptus soldiers
who are yet to wake up from dreams,
the clusters of mist become puzzles

The epic expanse of the mist
escorts the well disciplined
regiment of tea plants parading on the slopes
The eucalyptus trees are like sentries
in the sacred woods of eternal love

The echo-point in the woods
keep on reverberating the words,
“I love you”
The wings of swans vanish
bidding adios

The nuptials of affections
dig tunnels into the past
where carcasses
of forbidden love lie scattered

The packets of “tata tea”,
the invisible embraces of Kannan Devan hills
stretching out from the green
slopes of Munnar

The abstractness of memories
vomited by pain and
the glistening wilds which
wipe away the fearsome grief

Now there is only mist,
the language, the ritual,
the religion and the god

ദിവസം ഒരു ഫോട്ടോ 19

photo vinod pazhayannoor