Followers

Sunday, December 28, 2008

വിശേഷവാക്യങ്ങള്‍ -Aphorisms



ശരീരങ്ങള്‍ തമ്മിലുള്ള ബന്ധമേ ഇന്ന് മനുഷ്യര്‍ തമ്മിലുള്ളു.


ഉള്ളിന്‍റെ ലോകം എവിടെയോ വീണുപോയിരിക്കുന്നു.


പുതിയ കാലത്ത്‌ കവി എന്ന കേന്ദ്രമില്ല. വാക്കുകളെ ഉപയോഗപ്പെടുത്തുന്ന ആളേയുള്ളു.


മനുഷ്യ വ്യക്തി ഇല്ലാതായി.


അനുഭവങ്ങളുടെ സമാനതയാണ്‌ ഇന്നത്തെ ലോകത്തിന്‍റെ പ്രത്യേകത. ഇത്‌ സാഹിത്യത്തെ സുവിശേഷമല്ലാതാക്കി.


എല്ലാം മരിക്കുന്ന ഈ കാലത്ത്‌ സ്വയം പരിഹസിക്കുന്നതിലൂടെയേ ഒരു ബ്രേക്ക്‌ സാധ്യമാകൂ.


ആകാശം വെറുമൊരു തോന്നലല്ല ;
അതിലും ഒരാള്‍ക്ക്‌ പല വിതാനങ്ങളില്‍ ജീവിക്കാന്‍ കഴിയും. അതൊരു മൈത്രിയുടെ സങ്കല്‍പ്പമാണ്‌.

കാറ്റ്‌ കൊണ്ടുവരുന്നത്‌ സാരമായ അറിവുകളാണ്‌.

ഒരാള്‍ കവിത വായിച്ചതുകൊണ്ട്‌ വിവാഹം കഴിക്കാതിരിക്കുകയോ കഴിക്കുകയോ ചെയ്യില്ല. എന്നാല്‍ ലൈംഗിക നിരാശ ഒരാളെ വ്യക്തിപരമായി മാറ്റിമറിക്കും.

ഇക്കാലത്ത്‌ എഴുത്തുകാരുടെ അനുഭവങ്ങള്‍ അവര്‍ പുസ്തകപരമായി വ്യാഖ്യാനിച്ചെടുക്കുന്നതാണ്‌.

ജീവിതം ഒരു തര്‍ക്കമാണ്‌: ശരിയേത്‌ തെറ്റേത്‌ എന്ന തര്‍ക്കം.

അനേക കോടി പ്രാണികള്‍ അവയുടെ ജീവിതത്തെ പ്രതിരോധിക്കാനാകാത്ത അവസ്ഥയിലും ധൈര്യം കൈവിടാതിരിക്കുകയാണ്‌.


കല കലാപമാകരുത്‌: കല അതിന്‍റെ തന്നെ കണ്ടുപിടിത്തമാകണം.

കേവലം വ്യക്തിപരമായ മതിഭ്രമമോ പൊങ്ങച്ചമോ ആണ്‌ നൊസ്റ്റാള്‍ജിയ.

ഒരു സമൂഹം അനുവദിക്കുന്നതേ ഇന്ന് എഴുതാനൊക്കൂ.

ശരീരത്തിന്‍റെയും പ്രണയത്തിന്‍റെയും പ്രതിബിംബമാകാന്‍ കഴിയുന്നിടത്താണ്‌ ഇന്നത്തെ ജീവിത വിജയം.

മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക്‌ വേണ്ടിയാണ്‌ ശരീരം. മനസ്സും അവനവന്‌ വേണ്ടിയല്ല. മനസ്സ്‌ ഒരു സിഗരറ്റ്‌ പയ്ക്കറ്റ്‌ പോലെ ഉപയോഗിച്ച്‌ വലിച്ചെറിയാനുള്ളതാണ്‌.

മനുഷ്യന്‍ ഒരു വന്‍കരയാണ്‌. ഇനിയും കണ്ടെത്താനുള്ളത്‌.


കാമുകിമാരേക്കാള്‍ നല്ലത്‌ കൊമേഴ്‌സ്യല്‍ ബാങ്കുകളാണ്‌.. അവര്‍ ഒരു ദിവസം പത്തോ പതിനഞ്ചോ എസ്‌. എം. എസ്‌ അയച്ചുതരാന്‍ ഉദാരത കാണിക്കുന്നു.


എല്ലായിടത്തും ആണ്‍ എന്ന പ്രതീകം തന്നെ മലിനമായിരിക്കുന്നു.


എഴുത്ത്‌ ഭാവിയുടെ എസ്റ്റാബ്ളിഷ്‌മെന്‍റാണ്‌.



അഗാധമായതൊന്നും ഒരിക്കലും തുറക്കാതെ അവശേഷിക്കുന്നു.


യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ ഒരു പെണ്ണാവുക എന്നത്‌ വിപ്ളവകരമാ
ണ്‌. ആണിനെ വെറുക്കുകയും സ്വയം നിര്‍ലൈംഗീകരിക്കുകയും ചെയ്തുകൊണ്ട്‌ ഒരുവള്‍ക്ക്‌ പെണ്‍നല്ലാതാകാം.


യാഥാര്‍ത്ഥ്യം ഏേത്‌ നിമിഷവും തകര്‍ന്ന് വീഴാവുന്ന കൂടാരമാണ്‌.



വാസ്തവികത എന്നൊന്നില്ല. അത്‌ നമള്‍ ഉണ്ടാക്കുകയും മായ്ക്കുകയുമാണ്‌ ചെയ്യുന്നത്‌.




ടെലിവിഷനിലും സിനിമയിലും മാധ്യമങ്ങളിലുമൊക്കെ വ്യാമോഹങ്ങള്‍ മാത്രമേയുള്ളു.


എഴുത്തുകാരന്‌ ഇന്ന് ഒരു റോളൂം ഇല്ല. അയാള്‍ സൃഷ്ടിച്ചെടുക്കുന്ന അവാര്‍ഡിന്‍റെ ഒരു പാസ്പോര്‍ട്ട്‌ സൈസ്‌ ഫോട്ടോയിലാണ്‌ അയാളുടെ ലോകത്തിന്‍റെ അതിരുകളുള്ളത്‌.



രാഷ്ട്രീയക്കാരുടെ അരാഷ്ട്രീയവാദമാണ്‌ ഇന്നത്തെ വലിയ പ്രതിസന്ധി.


അന്തരിക്ഷത്തില്‍ പലവിധ ആസക്തികളും ആഗ്രഹങ്ങളും ഓടിയലയുന്നുണ്ട്‌. ഒന്നും തൊട്ട്‌ നോക്കാന്‍ കഴിയില്ല.


സകല പ്രണയങ്ങളും മീനിന്‍റെ ചെതുമ്പല്‍പോലെ കൊഴിഞ്ഞു വീഴും .

രതി ഒരു വികാരമല്ല. ഒരു നാടകമാണ്‌.



മനുഷ്യന്‍ തന്നേക്കാള്‍ വലിയതും അഗാധവുമായ അനേകം ലോകങ്ങളെ സ്വീകരിക്കാന്‍ വിധിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.

ഏെറെക്കാലം നം പിന്തുടര്‍ന്ന വലിയ വിസ്മയങ്ങള്‍ , ഒരു നിമിഷം കരിക്കട്ട പോലെ വെള്ളത്തില്‍ നനഞ്ഞ്‌ കിടക്കുന്നത്‌ കാണേണ്ടിവരും .


സിനിമയിലെ പ്രണയ ഗാന രംഗങ്ങളില്‍ , പ്രണയം പ്രണയിക്കു
ന്നവരേക്കാള്‍ വലിയ പ്രതിച്ഛായ നേടുകമാത്രമാണ്‌ ചെയ്യുന്നത്‌.

ഇന്ന് കവിത ഒരു പൊതുജനാഭിപ്രായമായി , സാമ്പ്രദായിക പൊതു ധാരണയായി അധ:പ്പതിച്ചിരിക്കുന്നു.


കവിത ഒരു തനിയാവര്‍ത്തനമാണ്‌; അനുഷ്‌ഠാനകലയാണ്‌.

ബോധാബോധങ്ങളില്‍നിന്ന് അശരണരായി താഴേക്ക്‌ വീണുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന നിസ്വരായ
ചിന്തകളുടെ കരച്ചില്‍ പോലെ വേദനജനകമാണ്‌ മഴ.

പൂവ്‌ : കവിതയുടെ ഭാരം താങ്ങി മടുത്ത്‌ ഇന്‍റീരിയര്‍ ഡെക്കറേഷനുവേണ്ടി പ്ളാസ്റ്റിക്‌ രൂപം നേടി ആത്മഹത്യ ചെയ്യേണ്ടിവന്ന സൌന്ദര്യം.

ലോകത്ത്‌ ഒരു ജിവിക്കും മനക്ളേശമുണ്ടാകരുതെന്ന് പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്ന പ്രക്രിയക്ക്‌ ആവശ്യമായ ഗുണമാണ്‌ തപസ്സ്‌.

പ്രണയത്തിലും രതിയിലും തനിക്കല്ല, ആണിനാണ്‌ നേട്ടമെന്ന് വിചാരിക്കുന്ന പെണ്ണിന്‌ സ്വന്തം ലൈംഗികതയുടെയോ അനുഭുതിയുടെയോ കേന്ദ്രമകാന്‍ കഴിയില്ല.

ചിത്രശലഭം: ജന്‍മാന്തരബന്ധങ്ങളെക്കുറിച്ചൊന്നും വേവലാതിപ്പെടാതെ തത്വമുക്തമായി ഒന്ന് പറക്കാമോയെന്ന് പരീക്ഷിക്കുന്ന ജീവി.

അസ്തിത്വം: ഭൂമിയില്‍ തന്നെയുള്ള മറ്റൊരു പ്ളാനറ്റാണത്‌.

ആമ: ഒരു ദിവസം കൊണ്ടോ , ഒരു മാസം കൊണ്ടോ . ഒരു വര്‍ഷം കൊണ്ടോ നടന്നു തീര്‍ക്കാന്‍ പ്രത്യേക ദൂരമോ വാശിയോ ഉത്തരവാദിത്തമോ ഇല്ലാത്ത അരാജകവാദി.

ലോകം ഇന്നു പ്രണയത്തോടൊപ്പമല്ല . പ്രണയം കാമുകിയോടോ കാമുകനോടോ ഒത്തല്ല.

കവികള്‍ക്ക്‌ പോലും പദ്യം വേണ്ട: അവര്‍ക്ക്‌ ഗദ്യം മതി.

ഇന്നത്തെ മനുഷ്യന്‍റെ വൈകാരിക ജീവിതത്തിന്‌ ആത്മീയ മൂല്യങ്ങള്‍ നഷ്ടമായി.

ആത്മീയതയ്ക്ക്‌ മതവുമായി ബന്ധമില്ല.

ഓരോ ആശയവും അത്മീയതയാകാന്‍ വിധിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.

കവിതയിലെ വാക്കുകള്‍ക്ക്‌ വെളിയിലാണ്‌ യഥാര്‍ത്ഥ കവിത.


ഒരു പൂവ്‌ വീഴുന്നത്‌ ഒരു ചരിത്രമാണ്‌.


മനുഷ്യ ജീവിതം ഒരു കഥയല്ല, പുസ്തകവുമല്ല.


എഴുത്തുകാരുടെ കഥകളൊക്കെ വിശ്വസനീയമല്ലാതായിക്കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.


സാഹിത്യത്തിന്‍റെ യാഥാര്‍ത്ഥ്യം ഇന്ന് നൂറുമടങ്ങ്‌ ദുര്‍ബ്ബലമായി.


ഓര്‍മ്മകള്‍ പെരുകുമ്പോഴുണ്ടാകുന്ന വിരക്തിയാണ്‌ യഥാര്‍ത്ഥ നിശ്ശബ്‌ദത

ഭൂതകാലത്തിന്‍റെ അന്ധവിശ്വാസത്തെ തകര്‍ക്കുമ്പോഴാണ്‌ യഥാര്‍ത്ഥ എഴുത്തുണ്ടാകുന്നത്‌.

എഴുത്തുകാരന്‍ സ്വയം ഒരു മീഡിയയാകണം.

മരം ഒരേ സമയം ഒരു ക്ഷേത്രവും മൂര്‍ത്തിയുമാണ്‌.

ദ്രവിച്ച ഓലയെ തീ വിഴുങ്ങുന്നപോലെ തിന്‍മകള്‍ വന്നു നിറയുമ്പോള്‍ നമുക്ക്‌ മിച്ചമില്ല.

നമ്മുടെ തരിശു നിലങ്ങള്‍ നമ്മുടെ ശരീരത്തിനുള്ളില്‍ നിന്ന് തുടങ്ങുന്നു; ശരീരത്തിന്‌ വെളിയിലേക്ക്‌ സാവധാനം വ്യാപിക്കുന്നു

മരങ്ങള്‍ ഏകാഗ്രതയ്ക്ക്‌ പുതിയ ഭാഷയുണ്ടാക്കുന്നു.

മരം എല്ലാ ജീവികള്‍ക്കും ഒരു ആത്മീയതയാണ്‌.


രാത്രി: അഭൌമമായ ഏെകാന്തതയുടെയും ഭയത്തിന്‍റെയും കാത്തിരുപ്പിന്‍റെയും സമ്മോഹനമായ ലാസ്യ പ്രകൃതി.

സാഹിത്യം: ഏേത്‌ ആപേക്ഷികതയ്ക്കും ജീവിതം നല്‍കുകയും അതിലൂടെ പരത്തെയും അപരത്തെയും വേര്‍തിരിച്ചെടുക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ഊര്‍ജ്ജത്തിന്‍റെ സമ്പദ്‌ വ്യവസ്ഥ.

കല; സ്വന്തം ശരീരത്തെ വിചാരത്തില്‍ അലിയിച്ച്‌ ചേര്‍ക്കുന്നതിന്‍റെയും അതേസമയം ജീവിതത്തേക്കാള്‍ വലിയ പ്രതിച്ഛായകള്‍ ഉണ്ടാകുന്നതിന്‍റെയും ബലാബലം പരീക്ഷിച്ചറിയുന്ന ഊര്‍ജ്ജത്തിന്‍റെ അവസ്ഥ.


ജലം ഒരു ചാവേറാണ്‌.


വാക്കുകളുടെ ഏകാന്തതയാണ്‌ ഇന്നത്തെ ഏറ്റവും വലിയ സമസ്യ.


ലോകത്ത്‌ മനുഷ്യന്‍റേത്‌
ഏറ്റവും നിസ്സാരമായ അസ്തിത്വമാണ്‌; കാറ്റടിച്ചാല്‍ വീഴും.


ജീവിതം എവിടെയുമില്ല.


ഇല്ലാത്ത ആകാശത്തില്‍ നക്ഷത്രങ്ങളെ തിരയുന്നത്‌ ഒരു രസമാണ്‌.


സൌന്ദര്യം ഇന്ന് ആദ്ധ്യാത്മികതയല്ല. മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക്‌ വേണ്ടിയുള്ള ആഘോഷമാണ്‌
.

എല്ലാ അറിവുകളും അനാസക്തിയിലേക്ക്‌ നയിക്കുന്നു.

വേഗമില്ലെങ്കില്‍ യാത്രയില്ല

പ്രകാശത്തേക്കാള്‍ എത്രയോ ഇരട്ടി വേഗത്തില്‍ , മനുഷ്യന്‍റെയുള്ളിലെ യാത്രകള്‍ സംഭവിക്കുന്നു.

വഴിയാണ്‌ യാത്ര.

യാത്രയാണ്‌ വഴി.

നമ്മുടെ യാത്രകള്‍ പ്രത്യേക ലക്ഷ്യത്തിലേക്കല്ല; അനേകം ലക്ഷ്യങ്ങളിലേക്കാണ്‌.


നമ്മുടെ യാത്രകള്‍ കാലത്തെ തോല്‍പ്പിക്കുന്നു. ഇതിനിടയില്‍ നാം അനിശ്ചിതമായ ഒരു കൂടാരം മാത്രമാണ്‌.


എല്ലാ വഴികളും ഒടുവില്‍ ഇല്ലാതാവുന്നു; യാത്രയുടെ യഥാര്‍ത്ഥ ഫലം.


ശരീരത്തിനു താങ്ങാവുന്നതിലേറെ നാം മനസ്സില്‍ കൊണ്ടുനടക്കുന്നു.


നമ്മുടെ വഴികള്‍ ഉണ്ടാകുമ്പോള്‍ തന്നെ മാഞ്ഞുപോകുന്നു; അത്‌ ശലഭ യാത്രകളാണ്‌.


പഞ്ച ഭൂതങ്ങളൂടെ ഇന്‍റെര്‍നെറ്റ്‌ ആണ്‌ മനുഷ്യന്‍ ഒരോ നിമിഷവും അഭിമുഖീകരിക്കുന്നത്‌.


സ്വന്തം തീരുമാങ്ങളൂടെ ഇരയാവുന്നവരാണ്‌ ഏെറ്റവും കൂടുതല്‍ മടുപ്പനുഭവിക്കുന്നത്‌.


പുതിയ വിപണി വ്യവസ്ഥയില്‍ ആണിനേക്കാള്‍ പെണ്ണിനാണ്‌ മാര്‍ക്കറ്റ്‌. അവളുടെ പടം , ശബ്ദം, സാന്നിദ്ധ്യം എല്ലാം ഒരു ബൂസ്റ്റാണ്‌.


ക്യൂ നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ , സിനിമ
കാണുമ്പോള്‍ , സംസാരിക്കുമ്പോള്‍ കൈകള്‍ എന്ത്‌ ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ വിഷമിച്ചിട്ടുണ്ട്‌.


സാഹിത്യകാരന്‍മാര്‍ക്ക്‌ ചെറുപ്പം അപമാനം ഏറ്റുവാങ്ങാനുള്ളതാണ്‌.


ഓരോ നിമിഷവും ഒരു യുദ്ധം നടക്കുന്നു, യാദൃച്ഛികതകളുടെ വരവിനെതിരെയുള്ളതാണത്‌.

വിശേഷവാക്യങ്ങള്‍ -Aphorisms

ശരീരങ്ങള്‍ തമ്മിലുള്ള ബന്ധമേ ഇന്ന് മനുഷ്യര്‍ തമ്മിലുള്ളു.


ഉള്ളിന്‍റെ ലോകം എവിടെയോ വീണുപോയിരിക്കുന്നു.


പുതിയ കാലത്ത്‌ കവി എന്ന കേന്ദ്രമില്ല. വാക്കുകളെ ഉപയോഗപ്പെടുത്തുന്ന ആളേയുള്ളു.


മനുഷ്യ വ്യക്തി ഇല്ലാതായി.


അനുഭവങ്ങളുടെ സമാനതയാണ്‌ ഇന്നത്തെ ലോകത്തിന്‍റെ പ്രത്യേകത. ഇത്‌ സാഹിത്യത്തെ സുവിശേഷമല്ലാതാക്കി.


എല്ലാം മരിക്കുന്ന ഈ കാലത്ത്‌ സ്വയം പരിഹസിക്കുന്നതിലൂടെയേ ഒരു ബ്രേക്ക്‌ സാധ്യമാകൂ.


ആകാശം വെറുമൊരു തോന്നലല്ല ;
അതിലും ഒരാള്‍ക്ക്‌ പല വിതാനങ്ങളില്‍ ജീവിക്കാന്‍ കഴിയും. അതൊരു മൈത്രിയുടെ സങ്കല്‍പ്പമാണ്‌.

കാറ്റ്‌ കൊണ്ടുവരുന്നത്‌ സാരമായ അറിവുകളാണ്‌.

ഒരാള്‍ കവിത വായിച്ചതുകൊണ്ട്‌ വിവാഹം കഴിക്കാതിരിക്കുകയോ കഴിക്കുകയോ ചെയ്യില്ല. എന്നാല്‍ ലൈംഗിക നിരാശ ഒരാളെ വ്യക്തിപരമായി മാറ്റിമറിക്കും.

ഇക്കാലത്ത്‌ എഴുത്തുകാരുടെ അനുഭവങ്ങള്‍ അവര്‍ പുസ്തകപരമായി വ്യാഖ്യാനിച്ചെടുക്കുന്നതാണ്‌.

ജീവിതം ഒരു തര്‍ക്കമാണ്‌: ശരിയേത്‌ തെറ്റേത്‌ എന്ന തര്‍ക്കം.

അനേക കോടി പ്രാണികള്‍ അവയുടെ ജീവിതത്തെ പ്രതിരോധിക്കാനാകാത്ത അവസ്ഥയിലും ധൈര്യം കൈവിടാതിരിക്കുകയാണ്‌.

കല കലാപമാകരുത്‌: കല അതിന്‍റെ തന്നെ കണ്ടുപിടിത്തമാകണം.

കേവലം വ്യക്തിപരമായ മതിഭ്രമമോ പൊങ്ങച്ചമോ ആണ്‌ നൊസ്റ്റാള്‍ജിയ.

ഒരു സമൂഹം അനുവദിക്കുന്നതേ ഇന്ന് എഴുതാനൊക്കൂ.

ശരീരത്തിന്‍റെയും പ്രണയത്തിന്‍റെയും പ്രതിബിംബമാകാന്‍ കഴിയുന്നിടത്താണ്‌ ഇന്നത്തെ ജീവിത വിജയം.

മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക്‌ വേണ്ടിയാണ്‌ ശരീരം. മനസ്സും അവനവന്‌ വേണ്ടിയല്ല. മനസ്സ്‌ ഒരു സിഗരറ്റ്‌ പയ്ക്കറ്റ്‌ പോലെ ഉപയോഗിച്ച്‌ വലിച്ചെറിയാനുള്ളതാണ്‌.

മനുഷ്യന്‍ ഒരു വന്‍കരയാണ്‌. ഇനിയും കണ്ടെത്താനുള്ളത്‌.


കാമുകിമാരേക്കാള്‍ നല്ലത്‌ കൊമേഴ്‌സ്യല്‍ ബാങ്കുകളാണ്‌.. അവര്‍ ഒരു ദിവസം പത്തോ പതിനഞ്ചോ എസ്‌. എം. എസ്‌ അയച്ചുതരാന്‍ ഉദാരത കാണിക്കുന്നു.


എല്ലായിടത്തും ആണ്‍ എന്ന പ്രതീകം തന്നെ മലിനമായിരിക്കുന്നു.


എഴുത്ത്‌ ഭാവിയുടെ എസ്റ്റാബ്ളിഷ്‌മെന്‍റാണ്‌.


അഗാധമായതൊന്നും ഒരിക്കലും തുറക്കാതെ അവശേഷിക്കുന്നു.


യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ ഒരു പെണ്ണാവുക എന്നത്‌ വിപ്ളവകരമാണ്‌. ആണിനെ വെറുക്കുകയും സ്വയം നിര്‍ലൈംഗീകരിക്കുകയും ചെയ്തുകൊണ്ട്‌ ഒരുവള്‍ക്ക്‌ പെണ്‍നല്ലാതാകാം.


യാഥാര്‍ത്ഥ്യം ഏേത്‌ നിമിഷവും തകര്‍ന്ന് വീഴാവുന്ന കൂടാരമാണ്‌.



വാസ്തവികത എന്നൊന്നില്ല. അത്‌ നമള്‍ ഉണ്ടാക്കുകയും മായ്ക്കുകയുമാണ്‌ ചെയ്യുന്നത്‌.




ടെലിവിഷനിലും സിനിമയിലും മാധ്യമങ്ങളിലുമൊക്കെ വ്യാമോഹങ്ങള്‍ മാത്രമേയുള്ളു.


എഴുത്തുകാരന്‌ ഇന്ന് ഒരു റോളൂം ഇല്ല. അയാള്‍ സൃഷ്ടിച്ചെടുക്കുന്ന അവാര്‍ഡിന്‍റെ ഒരു പാസ്പോര്‍ട്ട്‌ സൈസ്‌ ഫോട്ടോയിലാണ്‌ അയാളുടെ ലോകത്തിന്‍റെ അതിരുകളുള്ളത്‌.


രാഷ്ട്രീയക്കാരുടെ അരാഷ്ട്രീയവാദമാണ്‌ ഇന്നത്തെ വലിയ പ്രതിസന്ധി.


അന്തരിക്ഷത്തില്‍ പലവിധ ആസക്തികളും ആഗ്രഹങ്ങളും ഓടിയലയുന്നുണ്ട്‌. ഒന്നും തൊട്ട്‌ നോക്കാന്‍ കഴിയില്ല.


സകല പ്രണയങ്ങളും മീനിന്‍റെ ചെതുമ്പല്‍പോലെ കൊഴിഞ്ഞു വീഴും .

രതി ഒരു വികാരമല്ല. ഒരു നാടകമാണ്‌.



മനുഷ്യന്‍ തന്നേക്കാള്‍ വലിയതും അഗാധവുമായ അനേകം ലോകങ്ങളെ സ്വീകരിക്കാന്‍ വിധിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.

ഏെറെക്കാലം നം പിന്തുടര്‍ന്ന വലിയ വിസ്മയങ്ങള്‍ , ഒരു നിമിഷം കരിക്കട്ട പോലെ വെള്ളത്തില്‍ നനഞ്ഞ്‌ കിടക്കുന്നത്‌ കാണേണ്ടിവരും .


സിനിമയിലെ പ്രണയ ഗാന രംഗങ്ങളില്‍ , പ്രണയം പ്രണയിക്കുന്നവരേക്കാള്‍ വലിയ പ്രതിച്ഛായ നേടുകമാത്രമാണ്‌ ചെയ്യുന്നത്‌.

ഇന്ന് കവിത ഒരു പൊതുജനാഭിപ്രായമായി , സാമ്പ്രദായിക പൊതു ധാരണയായി അധ:പ്പതിച്ചിരിക്കുന്നു.


കവിത ഒരു തനിയാവര്‍ത്തനമാണ്‌; അനുഷ്‌ഠാനകലയാണ്‌.

ബോധാബോധങ്ങളില്‍നിന്ന് അശരണരായി താഴേക്ക്‌ വീണുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന നിസ്വരായ
ചിന്തകളുടെ കരച്ചില്‍ പോലെ വേദനജനകമാണ്‌ മഴ.

പൂവ്‌ : കവിതയുടെ ഭാരം താങ്ങി മടുത്ത്‌ ഇന്‍റീരിയര്‍ ഡെക്കറേഷനുവേണ്ടി പ്ളാസ്റ്റിക്‌ രൂപം നേടി ആത്മഹത്യ ചെയ്യേണ്ടിവന്ന സൌന്ദര്യം.

ലോകത്ത്‌ ഒരു ജിവിക്കും മനക്ളേശമുണ്ടാകരുതെന്ന് പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്ന പ്രക്രിയക്ക്‌ ആവശ്യമായ ഗുണമാണ്‌ തപസ്സ്‌.

പ്രണയത്തിലും രതിയിലും തനിക്കല്ല, ആണിനാണ്‌ നേട്ടമെന്ന് വിചാരിക്കുന്ന പെണ്ണിന്‌ സ്വന്തം ലൈംഗികതയുടെയോ അനുഭുതിയുടെയോ കേന്ദ്രമകാന്‍ കഴിയില്ല.

ചിത്രശലഭം: ജന്‍മാന്തരബന്ധങ്ങളെക്കുറിച്ചൊന്നും വേവലാതിപ്പെടാതെ തത്വമുക്തമായി ഒന്ന് പറക്കാമോയെന്ന് പരീക്ഷിക്കുന്ന ജീവി.

അസ്തിത്വം: ഭൂമിയില്‍ തന്നെയുള്ള മറ്റൊരു പ്ളാനറ്റാണത്‌.

ആമ: ഒരു ദിവസം കൊണ്ടോ , ഒരു മാസം കൊണ്ടോ . ഒരു വര്‍ഷം കൊണ്ടോ നടന്നു തീര്‍ക്കാന്‍ പ്രത്യേക ദൂരമോ വാശിയോ ഉത്തരവാദിത്തമോ ഇല്ലാത്ത അരാജകവാദി.

ലോകം ഇന്നു പ്രണയത്തോടൊപ്പമല്ല . പ്രണയം കാമുകിയോടോ കാമുകനോടോ ഒത്തല്ല.

കവികള്‍ക്ക്‌ പോലും പദ്യം വേണ്ട: അവര്‍ക്ക്‌ ഗദ്യം മതി.

ഇന്നത്തെ മനുഷ്യന്‍റെ വൈകാരിക ജീവിതത്തിന്‌ ആത്മീയ മൂല്യങ്ങള്‍ നഷ്ടമായി.

ആത്മീയതയ്ക്ക്‌ മതവുമായി ബന്ധമില്ല.

ഓരോ ആശയവും അത്മീയതയാകാന്‍ വിധിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.

കവിതയിലെ വാക്കുകള്‍ക്ക്‌ വെളിയിലാണ്‌ യഥാര്‍ത്ഥ കവിത.


ഒരു പൂവ്‌ വീഴുന്നത്‌ ഒരു ചരിത്രമാണ്‌.


മനുഷ്യ ജീവിതം ഒരു കഥയല്ല, പുസ്തകവുമല്ല.


എഴുത്തുകാരുടെ കഥകളൊക്കെ വിശ്വസനീയമല്ലാതായിക്കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.


സാഹിത്യത്തിന്‍റെ യാഥാര്‍ത്ഥ്യം ഇന്ന് നൂറുമടങ്ങ്‌ ദുര്‍ബ്ബലമായി.


ഓര്‍മ്മകള്‍ പെരുകുമ്പോഴുണ്ടാകുന്ന വിരക്തിയാണ്‌ യഥാര്‍ത്ഥ നിശ്ശബ്‌ദത

ഭൂതകാലത്തിന്‍റെ അന്ധവിശ്വാസത്തെ തകര്‍ക്കുമ്പോഴാണ്‌ യഥാര്‍ത്ഥ എഴുത്തുണ്ടാകുന്നത്‌.

എഴുത്തുകാരന്‍ സ്വയം ഒരു മീഡിയയാകണം.

മരം ഒരേ സമയം ഒരു ക്ഷേത്രവും മൂര്‍ത്തിയുമാണ്‌.

ദ്രവിച്ച ഓലയെ തീ വിഴുങ്ങുന്നപോലെ തിന്‍മകള്‍ വന്നു നിറയുമ്പോള്‍ നമുക്ക്‌ മിച്ചമില്ല.

നമ്മുടെ തരിശു നിലങ്ങള്‍ നമ്മുടെ ശരീരത്തിനുള്ളില്‍ നിന്ന് തുടങ്ങുന്നു; ശരീരത്തിന്‌ വെളിയിലേക്ക്‌ സാവധാനം വ്യാപിക്കുന്നു

മരങ്ങള്‍ ഏകാഗ്രതയ്ക്ക്‌ പുതിയ ഭാഷയുണ്ടാക്കുന്നു.

മരം എല്ലാ ജീവികള്‍ക്കും ഒരു ആത്മീയതയാണ്‌.


രാത്രി: അഭൌമമായ ഏെകാന്തതയുടെയും ഭയത്തിന്‍റെയും കാത്തിരുപ്പിന്‍റെയും സമ്മോഹനമായ ലാസ്യ പ്രകൃതി.

സാഹിത്യം: ഏേത്‌ ആപേക്ഷികതയ്ക്കും ജീവിതം നല്‍കുകയും അതിലൂടെ പരത്തെയും അപരത്തെയും വേര്‍തിരിച്ചെടുക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ഊര്‍ജ്ജത്തിന്‍റെ സമ്പദ്‌ വ്യവസ്ഥ.

കല; സ്വന്തം ശരീരത്തെ വിചാരത്തില്‍ അലിയിച്ച്‌ ചേര്‍ക്കുന്നതിന്‍റെയും അതേസമയം ജീവിതത്തേക്കാള്‍ വലിയ പ്രതിച്ഛായകള്‍ ഉണ്ടാകുന്നതിന്‍റെയും ബലാബലം പരീക്ഷിച്ചറിയുന്ന ഊര്‍ജ്ജത്തിന്‍റെ അവസ്ഥ.


ജലം ഒരു ചാവേറാണ്‌.


വാക്കുകളുടെ ഏകാന്തതയാണ്‌ ഇന്നത്തെ ഏറ്റവും വലിയ സമസ്യ.


ലോകത്ത്‌ മനുഷ്യന്‍റേത്‌
ഏറ്റവും നിസ്സാരമായ അസ്തിത്വമാണ്‌; കാറ്റടിച്ചാല്‍ വീഴും.


ജീവിതം എവിടെയുമില്ല.


ഇല്ലാത്ത ആകാശത്തില്‍ നക്ഷത്രങ്ങളെ തിരയുന്നത്‌ ഒരു രസമാണ്‌.


സൌന്ദര്യം ഇന്ന് ആദ്ധ്യാത്മികതയല്ല. മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക്‌ വേണ്ടിയുള്ള ആഘോഷമാണ്‌
.

എല്ലാ അറിവുകളും അനാസക്തിയിലേക്ക്‌ നയിക്കുന്നു.

വേഗമില്ലെങ്കില്‍ യാത്രയില്ല

പ്രകാശത്തേക്കാള്‍ എത്രയോ ഇരട്ടി വേഗത്തില്‍ , മനുഷ്യന്‍റെയുള്ളിലെ യാത്രകള്‍ സംഭവിക്കുന്നു.

വഴിയാണ്‌ യാത്ര.

യാത്രയാണ്‌ വഴി.

നമ്മുടെ യാത്രകള്‍ പ്രത്യേക ലക്ഷ്യത്തിലേക്കല്ല; അനേകം ലക്ഷ്യങ്ങളിലേക്കാണ്‌.


നമ്മുടെ യാത്രകള്‍ കാലത്തെ തോല്‍പ്പിക്കുന്നു. ഇതിനിടയില്‍ നാം അനിശ്ചിതമായ ഒരു കൂടാരം മാത്രമാണ്‌.


എല്ലാ വഴികളും ഒടുവില്‍ ഇല്ലാതാവുന്നു; യാത്രയുടെ യഥാര്‍ത്ഥ ഫലം.


ശരീരത്തിനു താങ്ങാവുന്നതിലേറെ നാം മനസ്സില്‍ കൊണ്ടുനടക്കുന്നു.


നമ്മുടെ വഴികള്‍ ഉണ്ടാകുമ്പോള്‍ തന്നെ മാഞ്ഞുപോകുന്നു; അത്‌ ശലഭ യാത്രകളാണ്‌.


പഞ്ച ഭൂതങ്ങളൂടെ ഇന്‍റെര്‍നെറ്റ്‌ ആണ്‌ മനുഷ്യന്‍ ഒരോ നിമിഷവും അഭിമുഖീകരിക്കുന്നത്‌.


സ്വന്തം തീരുമാങ്ങളൂടെ ഇരയാവുന്നവരാണ്‌ ഏെറ്റവും കൂടുതല്‍ മടുപ്പനുഭവിക്കുന്നത്‌.


പുതിയ വിപണി വ്യവസ്ഥയില്‍ ആണിനേക്കാള്‍ പെണ്ണിനാണ്‌ മാര്‍ക്കറ്റ്‌. അവളുടെ പടം , ശബ്ദം, സാന്നിദ്ധ്യം എല്ലാം ഒരു ബൂസ്റ്റാണ്‌.


ക്യൂ നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ , സിനിമ
കാണുമ്പോള്‍ , സംസാരിക്കുമ്പോള്‍ കൈകള്‍ എന്ത്‌ ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ വിഷമിച്ചിട്ടുണ്ട്‌.


സാഹിത്യകാരന്‍മാര്‍ക്ക്‌ ചെറുപ്പം അപമാനം ഏറ്റുവാങ്ങാനുള്ളതാണ്‌.


ഓരോ നിമിഷവും ഒരു യുദ്ധം നടക്കുന്നു, യാദൃച്ഛികതകളുടെ വരവിനെതിരെയുള്ളതാണത്‌.


വിശേഷവാക്യങ്ങള്‍ -Aphorisms


നമ്മുടെ യാത്രകള്‍ കാലത്തെ തോല്‍പ്പിക്കുന്നു. ഇതിനിടയില്‍ നാം അനിശ്ചിതമായ ഒരു കൂടാരം മാത്രമാണ്‌.


എല്ലാ വഴികളും ഒടുവില്‍ ഇല്ലാതാവുന്നു; യാത്രയുടെ യഥാര്‍ത്ഥ ഫലം.


ശരീരത്തിനു താങ്ങാവുന്നതിലേറെ നാം മനസ്സില്‍ കൊണ്ടുനടക്കുന്നു.


നമ്മുടെ വഴികള്‍ ഉണ്ടാകുമ്പോള്‍ തന്നെ മാഞ്ഞുപോകുന്നു; അത്‌ ശലഭ യാത്രകളാണ്‌.


പഞ്ച ഭൂതങ്ങളൂടെ ഇന്‍റെര്‍നെറ്റ്‌ ആണ്‌ മനുഷ്യന്‍ ഒരോ നിമിഷവും അഭിമുഖീകരിക്കുന്നത്‌.


സ്വന്തം തീരുമാങ്ങളൂടെ ഇരയാവുന്നവരാണ്‌ ഏെറ്റവും കൂടുതല്‍ മടുപ്പനുഭവിക്കുന്നത്‌.


പുതിയ വിപണി വ്യവസ്ഥയില്‍ ആണിനേക്കാള്‍ പെണ്ണിനാണ്‌ മാര്‍ക്കറ്റ്‌. അവളുടെ പടം , ശബ്ദം, സാന്നിദ്ധ്യം എല്ലാം ഒരു ബൂസ്റ്റാണ്‌.


ക്യൂ നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ , സിനിമ
കാണുമ്പോള്‍ , സംസാരിക്കുമ്പോള്‍ കൈകള്‍ എന്ത്‌ ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ വിഷമിച്ചിട്ടുണ്ട്‌.


സാഹിത്യകാരന്‍മാര്‍ക്ക്‌ ചെറുപ്പം അപമാനം ഏറ്റുവാങ്ങാനുള്ളതാണ്‌.


ഓരോ നിമിഷവും ഒരു യുദ്ധം നടക്കുന്നു, യാദൃച്ഛികതകളുടെ വരവിനെതിരെയുള്ളതാണത്‌.

വിശേഷവാക്യങ്ങള്‍ -Aphorisms


എല്ലാ അറിവുകളും അനാസക്തിയിലേക്ക്‌ നയിക്കുന്നു.

വേഗമില്ലെങ്കില്‍ യാത്രയില്ല

പ്രകാശത്തേക്കാള്‍ എത്രയോ ഇരട്ടി വേഗത്തില്‍ , മനുഷ്യന്‍റെയുള്ളിലെ യാത്രകള്‍ സംഭവിക്കുന്നു.

വഴിയാണ്‌ യാത്ര.

യാത്രയാണ്‌ വഴി.

നമ്മുടെ യാത്രകള്‍ പ്രത്യേക ലക്ഷ്യത്തിലേക്കല്ല; അനേകം ലക്ഷ്യങ്ങളിലേക്കാണ്‌.

വിശേഷവാക്യങ്ങള്‍ -Aphorisms


ജീവിതം ഒരേ സമയം പഴയതും പുതിയതുമാണ്‌.

സ്വന്തമായി ഒരു മരണമുണ്ടെന്നത്‌ ഏതൊരുവനും അഹങ്കരിക്കാന്‍ പറ്റിയ
വിഷയമാണ്‌.

സസ്യം അപരിമേയതയാണ്‌.

ഓരോ വസ്തുവിലേക്കുമുള്ള നോട്ടം എഴുത്തുകാരന്‌ ഭാഷ നഷ്ടപ്പെടുത്തുന്നു.

ഓരോ നിമിഷവും മനസ്സിനെ ശ്രദ്ധിച്ചില്ലെങ്കില്‍ അഴുക്കു പിടിച്ച്‌ കൈവിട്ടുപോകും.

അറിവുകള്‍ ഉരഗത്തിന്‍റെ പുറം തോടുപോലെയാണ്‌; ഉപയോഗിച്ച്‌ വലിച്ചെറിയാനുള്ളതാണ്‌.


Saturday, December 27, 2008

വിശേഷവാക്യങ്ങള്‍ -Aphorisms


ജലം ഒരു ചാവേറാണ്‌.


വാക്കുകളുടെ ഏകാന്തതയാണ്‌ ഇന്നത്തെ ഏറ്റവും വലിയ സമസ്യ.


ലോകത്ത്‌ മനുഷ്യന്‍റേത്‌
ഏറ്റവും നിസ്സാരമായ അസ്തിത്വമാണ്‌; കാറ്റടിച്ചാല്‍ വീഴും.


ജീവിതം എവിടെയുമില്ല.


ഇല്ലാത്ത ആകാശത്തില്‍ നക്ഷത്രങ്ങളെ തിരയുന്നത്‌ ഒരു രസമാണ്‌.


സൌന്ദര്യം ഇന്ന് ആദ്ധ്യാത്മികതയല്ല. മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക്‌ വേണ്ടിയുള്ള ആഘോഷമാണ്‌
.

വിശേഷവാക്യങ്ങള്‍ -Aphorisms



എല്ലാറ്റിനും ഇപ്പോള്‍ ക്വിസ്‌ മൂല്യമുണ്ട്‌. ക്വിസ്സാണ്‌ ജീവിതം.

ആവശ്യത്തില്‍ കൂടുതല്‍ ഉല്‍പ്പാദിപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഊര്‍ജ്ജത്തിന്‌ കാവലിരിക്കുക എന്നതാണ്‌ ആണായിരിക്കുക എന്നതിന്‍റെ അര്‍ത്ഥം.

മലയാളത്തിലിപ്പോള്‍ കഥകളൊന്നുമില്ല, സിനിമാകഥകളെയുള്ളു.

കേരളത്തിലെ ഏേറ്റവും വലിയ പ്രഭാഷകനായ സുകുമാര്‍ അഴീക്കോടിന്‍റെ പ്രസംഗം കഴിഞ്ഞ ദിവസം ടി വിയില്‍ കണ്ടു. അത്‌ ആ പ്രസംഗമായിരുന്നില്ല,
പതിറ്റാണ്ടുകളായുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ പ്രസംഗങ്ങളാണെന്ന് തോന്നി.

ഒഴുകുമ്പോള്‍ ഒന്നും ഓര്‍ക്കാനില്ലെന്ന് ഓര്‍മ്മിപ്പിക്കാന്‍ എന്നും ജലം വേണം.

ജലം ഒഴുക്കി കളയുന്ന ജീവിതത്തിന്‍റെ നിരുപാധികമായ ഒഴുക്കാണ്‌ ജീവിതം.

Friday, December 26, 2008

വിശേഷവാക്യങ്ങള്‍ -Aphorisms


രാത്രി: അഭൌമമായ ഏെകാന്തതയുടെയും ഭയത്തിന്‍റെയും കാത്തിരുപ്പിന്‍റെയും സമ്മോഹനമായ ലാസ്യ പ്രകൃതി.

സാഹിത്യം: ഏേത്‌ ആപേക്ഷികതയ്ക്കും ജീവിതം നല്‍കുകയും അതിലൂടെ പരത്തെയും അപരത്തെയും വേര്‍തിരിച്ചെടുക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ഊര്‍ജ്ജത്തിന്‍റെ സമ്പദ്‌ വ്യവസ്ഥ.

കല; സ്വന്തം ശരീരത്തെ വിചാരത്തില്‍ അലിയിച്ച്‌ ചേര്‍ക്കുന്നതിന്‍റെയും അതേസമയം ജീവിതത്തേക്കാള്‍ വലിയ പ്രതിച്ഛായകള്‍ ഉണ്ടാകുന്നതിന്‍റെയും ബലാബലം പരീക്ഷിച്ചറിയുന്ന ഊര്‍ജ്ജത്തിന്‍റെ അവസ്ഥ.







Thursday, December 25, 2008

വിശേഷവാക്യങ്ങള്‍ -Aphorisms


ഭൂതകാലത്തിന്‍റെ അന്ധവിശ്വാസത്തെ തകര്‍ക്കുമ്പോഴാണ്‌ യഥാര്‍ത്ഥ എഴുത്തുണ്ടാകുന്നത്‌.

എഴുത്തുകാരന്‍ സ്വയം ഒരു മീഡിയയാകണം.

മരം ഒരേ സമയം ഒരു ക്ഷേത്രവും മൂര്‍ത്തിയുമാണ്‌.

ദ്രവിച്ച ഓലയെ തീ വിഴുങ്ങുന്നപോലെ തിന്‍മകള്‍ വന്നു നിറയുമ്പോള്‍ നമുക്ക്‌ മിച്ചമില്ല.

നമ്മുടെ തരിശു നിലങ്ങള്‍ നമ്മുടെ ശരീരത്തിനുള്ളില്‍ നിന്ന് തുടങ്ങുന്നു; ശരീരത്തിന്‌ വെളിയിലേക്ക്‌ സാവധാനം വ്യാപിക്കുന്നു

മരങ്ങള്‍ ഏകാഗ്രതയ്ക്ക്‌ പുതിയ ഭാഷയുണ്ടാക്കുന്നു.

മരം എല്ലാ ജീവികള്‍ക്കും ഒരു ആത്മീയതയാണ്‌.

Tuesday, December 23, 2008

വിശേഷവാക്യങ്ങള്‍ -Aphorisms


കവിതയിലെ വാക്കുകള്‍ക്ക്‌ വെളിയിലാണ്‌ യഥാര്‍ത്ഥ കവിത.


ഒരു പൂവ്‌ വീഴുന്നത്‌ ഒരു ചരിത്രമാണ്‌.


മനുഷ്യ ജീവിതം ഒരു കഥയല്ല, പുസ്തകവുമല്ല.


എഴുത്തുകാരുടെ കഥകളൊക്കെ വിശ്വസനീയമല്ലാതായിക്കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.


സാഹിത്യത്തിന്‍റെ യാഥാര്‍ത്ഥ്യം ഇന്ന് നൂറുമടങ്ങ്‌ ദുര്‍ബ്ബലമായി.


ഓര്‍മ്മകള്‍ പെരുകുമ്പോഴുണ്ടാകുന്ന വിരക്തിയാണ്‌ യഥാര്‍ത്ഥ നിശ്ശബ്‌ദത

വിശേഷവാക്യങ്ങള്‍ -Aphorisms


ഓരോ അനുഭവത്തിന്‍റെയും കോശത്തിലേക്ക്‌ നോക്കി , അതില്‍ ജീവിക്കുക എന്നതാണ്‌ എഴുത്തുകാരന്‍റെ വെല്ലുവിളി.

നമ്മുടെ യുക്തിയും വികാരവും അപൂര്‍വ്വമായ അറിവും എല്ലാം ഓരോ യാത്രയുടെ ഫലമാണ്‌. ആ യാത്രയാകട്ടെ സൌരയൂഥത്തെപ്പോലും തോല്‍പ്പിക്കുന്നതാണ്‌.

എല്ലാ വാക്കുകളുടെയും അര്‍ത്ഥം ഒന്നാണ്‌.

പ്രണയം ഒരു സൂക്ഷ്മ വിനിമയമല്ലാതായി. അത്‌ ചില സാധനങ്ങള്‍ വാങ്ങുകയോ വില്‍ക്കുകയോ ചെയ്യുമ്പോഴുള്ള അമിത ശ്രദ്ധപോലെ സ്ഥൂലമാണ്‌.

ജീവിതം മറവിക്ക്‌ മേലുള്ള മറ്റൊരു മറവിയാണ്‌.

തേള്‍ വാലുമടക്കി കുത്തുന്നതിന്‌ മുമ്പുള്ള ഹിംസാത്മകമായ സല്ലാപമാണ്‌ പ്രണയം.

.

വിശേഷവാക്യങ്ങള്‍ -Aphorisms


ശരീരങ്ങള്‍ തമ്മിലുള്ള ബന്ധമേ ഇന്ന് മനുഷ്യര്‍ തമ്മിലുള്ളു.


ഉള്ളിന്‍റെ ലോകം എവിടെയോ വീണുപോയിരിക്കുന്നു.


പുതിയ കാലത്ത്‌ കവി എന്ന കേന്ദ്രമില്ല. വാക്കുകളെ ഉപയോഗപ്പെടുത്തുന്ന ആളേയുള്ളു.


മനുഷ്യ വ്യക്തി ഇല്ലാതായി.


അനുഭവങ്ങളുടെ സമാനതയാണ്‌ ഇന്നത്തെ ലോകത്തിന്‍റെ പ്രത്യേകത. ഇത്‌ സാഹിത്യത്തെ സുവിശേഷമല്ലാതാക്കി.


എല്ലാം മരിക്കുന്ന ഈ കാലത്ത്‌ സ്വയം പരിഹസിക്കുന്നതിലൂടെയേ ഒരു ബ്രേക്ക്‌ സാധ്യമാകൂ.


ആകാശം വെറുമൊരു തോന്നലല്ല ;
അതിലും ഒരാള്‍ക്ക്‌ പല വിതാനങ്ങളില്‍ ജീവിക്കാന്‍ കഴിയും. അതൊരു മൈത്രിയുടെ സങ്കല്‍പ്പമാണ്‌.

കാറ്റ്‌ കൊണ്ടുവരുന്നത്‌ സാരമായ അറിവുകളാണ്‌.

Monday, December 22, 2008

വിശേഷവാക്യങ്ങള്‍- Aphorisms


ആമ: ഒരു ദിവസം കൊണ്ടോ , ഒരു മാസം കൊണ്ടോ . ഒരു വര്‍ഷം കൊണ്ടോ നടന്നു തീര്‍ക്കാന്‍ പ്രത്യേക ദൂരമോ വാശിയോ ഉത്തരവാദിത്തമോ ഇല്ലാത്ത അരാജകവാദി.

ലോകം ഇന്നു പ്രണയത്തോടൊപ്പമല്ല . പ്രണയം കാമുകിയോടോ കാമുകനോടോ ഒത്തല്ല.

കവികള്‍ക്ക്‌ പോലും പദ്യം വേണ്ട: അവര്‍ക്ക്‌ ഗദ്യം മതി.

ഇന്നത്തെ മനുഷ്യന്‍റെ വൈകാരിക ജീവിതത്തിന്‌ ആത്മീയ മൂല്യങ്ങള്‍ നഷ്ടമായി.

ആത്മീയതയ്ക്ക്‌ മതവുമായി ബന്ധമില്ല.

ഓരോ ആശയവും അത്മീയതയാകാന്‍ വിധിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.


Sunday, December 21, 2008

വിശേഷവാക്യങ്ങള്‍- Aphorisms


പൂവ്‌ : കവിതയുടെ ഭാരം താങ്ങി മടുത്ത്‌ ഇന്‍റീരിയര്‍ ഡെക്കറേഷനുവേണ്ടി പ്ളാസ്റ്റിക്‌ രൂപം നേടി ആത്മഹത്യ ചെയ്യേണ്ടിവന്ന സൌന്ദര്യം.

ലോകത്ത്‌ ഒരു ജിവിക്കും മനക്ളേശമുണ്ടാകരുതെന്ന് പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്ന പ്രക്രിയക്ക്‌ ആവശ്യമായ ഗുണമാണ്‌ തപസ്സ്‌.

പ്രണയത്തിലും രതിയിലും തനിക്കല്ല, ആണിനാണ്‌ നേട്ടമെന്ന് വിചാരിക്കുന്ന പെണ്ണിന്‌ സ്വന്തം ലൈംഗികതയുടെയോ അനുഭുതിയുടെയോ കേന്ദ്രമകാന്‍ കഴിയില്ല.

ചിത്രശലഭം: ജന്‍മാന്തരബന്ധങ്ങളെക്കുറിച്ചൊന്നും വേവലാതിപ്പെടാതെ തത്വമുക്തമായി ഒന്ന് പറക്കാമോയെന്ന് പരീക്ഷിക്കുന്ന ജീവി.

അസ്തിത്വം: ഭൂമിയില്‍ തന്നെയുള്ള മറ്റൊരു പ്ളാനറ്റാണത്‌.

Saturday, December 20, 2008

വിശേഷവാക്യങ്ങള്‍- Aphorisms


മനുഷ്യന്‍ തന്നേക്കാള്‍ വലിയതും അഗാധവുമായ അനേകം ലോകങ്ങളെ സ്വീകരിക്കാന്‍ വിധിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.

ഏെറെക്കാലം നം പിന്തുടര്‍ന്ന വലിയ വിസ്മയങ്ങള്‍ , ഒരു നിമിഷം കരിക്കട്ട പോലെ വെള്ളത്തില്‍ നനഞ്ഞ്‌ കിടക്കുന്നത്‌ കാണേണ്ടിവരും .

സിനിമയിലെ പ്രണയ ഗാന രംഗങ്ങളില്‍ , പ്രണയം പ്രണയിക്കുന്നവരേക്കാള്‍ വലിയ പ്രതിച്ഛായ നേടുകമാത്രമാണ്‌ ചെയ്യുന്നത്‌.

ഇന്ന് കവിത ഒരു പൊതുജനാഭിപ്രായമായി , സാമ്പ്രദായിക പൊതു ധാരണയായി അധ:പ്പതിച്ചിരിക്കുന്നു.


കവിത ഒരു തനിയാവര്‍ത്തനമാണ്‌; അനുഷ്‌ഠാനകലയാണ്‌.

ബോധാബോധങ്ങളില്‍നിന്ന് അശരണരായി താഴേക്ക്‌ വീണുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന നിസ്വരായ
ചിന്തകളുടെ കരച്ചില്‍ പോലെ വേദനജനകമാണ്‌ മഴ.

വിശേഷ വാക്യങ്ങള്‍ -Aphorisms


ടെലിവിഷനിലും സിനിമയിലും മാധ്യമങ്ങളിലുമൊക്കെ വ്യാമോഹങ്ങള്‍ മാത്രമേയുള്ളു.

എഴുത്തുകാരന്‌ ഇന്ന് ഒരു റോളൂം ഇല്ല. അയാള്‍ സൃഷ്ടിച്ചെടുക്കുന്ന അവാര്‍ഡിന്‍റെ ഒരു പാസ്പോര്‍ട്ട്‌ സൈസ്‌ ഫോട്ടോയിലാണ്‌ അയാളുടെ ലോകത്തിന്‍റെ അതിരുകളുള്ളത്‌.

രാഷ്ട്രീയക്കാരുടെ അരാഷ്ട്രീയവാദമാണ്‌ ഇന്നത്തെ വലിയ പ്രതിസന്ധി.

അന്തരിക്ഷത്തില്‍ പലവിധ ആസക്തികളും ആഗ്രഹങ്ങളും ഓടിയലയുന്നുണ്ട്‌. ഒന്നും തൊട്ട്‌ നോക്കാന്‍ കഴിയില്ല.


സകല പ്രണയങ്ങളും മീനിന്‍റെ ചെതുമ്പല്‍പോലെ കൊഴിഞ്ഞു വീഴും .

രതി ഒരു വികാരമല്ല. ഒരു നാടകമാണ്‌.

Friday, December 19, 2008

വിശേഷവാക്യങ്ങള്‍- Aphorisms


കാമുകിമാരേക്കാള്‍ നല്ലത്‌ കൊമേഴ്‌സ്യല്‍ ബാങ്കുകളാണ്‌.. അവര്‍ ഒരു ദിവസം പത്തോ പതിനഞ്ചോ എസ്‌. എം. എസ്‌ അയച്ചുതരാന്‍ ഉദാരത കാണിക്കുന്നു.

എല്ലായിടത്തും ആണ്‍ എന്ന പ്രതീകം തന്നെ മലിനമായിരിക്കുന്നു.

എഴുത്ത്‌ ഭാവിയുടെ എസ്റ്റാബ്ളിഷ്‌മെന്‍റാണ്‌.

അഗാധമായതൊന്നും ഒരിക്കലും തുറക്കാതെ അവശേഷിക്കുന്നു.

യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ ഒരു പെണ്ണാവുക എന്നത്‌ വിപ്ളവകരമാണ്‌. ആണിനെ വെറുക്കുകയും സ്വയം നിര്‍ലൈംഗീകരിക്കുകയും ചെയ്തുകൊണ്ട്‌ ഒരുവള്‍ക്ക്‌ പെണ്‍നല്ലാതാകാം.

യാഥാര്‍ത്ഥ്യം ഏേത്‌ നിമിഷവും തകര്‍ന്ന് വീഴാവുന്ന കൂടാരമാണ്‌.

വാസ്തവികത എന്നൊന്നില്ല. അത്‌ നമള്‍ ഉണ്ടാക്കുകയും മായ്ക്കുകയുമാണ്‌ ചെയ്യുന്നത്‌.

Thursday, December 18, 2008

വിശേഷവാക്യങ്ങള്‍- Aphorisms



ഒരാള്‍ കവിത വായിച്ചതുകൊണ്ട്‌ വിവാഹം കഴിക്കാതിരിക്കുകയോ കഴിക്കുകയോ ചെയ്യില്ല. എന്നാല്‍ ലൈംഗിക നിരാശ ഒരാളെ വ്യക്തിപരമായി മാറ്റിമറിക്കും.

ഇക്കാലത്ത്‌ എഴുത്തുകാരുടെ അനുഭവങ്ങള്‍ അവര്‍ പുസ്തകപരമായി വ്യാഖ്യാനിച്ചെടുക്കുന്നതാണ്‌.

ജീവിതം ഒരു തര്‍ക്കമാണ്‌: ശരിയേത്‌ തെറ്റേത്‌ എന്ന തര്‍ക്കം.

അനേക കോടി പ്രാണികള്‍ അവയുടെ ജീവിതത്തെ പ്രതിരോധിക്കാനാകാത്ത അവസ്ഥയിലും ധൈര്യം കൈവിടാതിരിക്കുകയാണ്‌.

കല കലാപമാകരുത്‌: കല അതിന്‍റെ തന്നെ കണ്ടുപിടിത്തമാകണം.

വിശേഷ വാക്യങ്ങള്‍

വിശേഷ വാക്യങ്ങള്‍
1] കേവലം വ്യക്തിപരമായ മതിഭ്രമമോ പൊങ്ങച്ചമോ ആണ്‌ നൊസ്റ്റാള്‍ജിയ.
2]ഒരു സമൂഹം അനുവദിക്കുന്നതേ ഇന്ന് എഴുതാനൊക്കൂ.
3]ശരീരത്തിന്‍റെയും പ്രണയത്തിന്‍റെയും പ്രതിബിംബമാകാന്‍ കഴിയുന്നിടത്താണ്‌ ഇന്നത്തെ ജീവിത വിജയം. 4]മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക്‌ വേണ്ടിയാണ്‌ ശരീരം. മനസ്സും അവനവന്‌ വേണ്ടിയല്ല. മനസ്സ്‌ ഒരു സിഗരറ്റ്‌ പയ്ക്കറ്റ്‌ പോലെ ഉപയോഗിച്ച്‌ വലിച്ചെറിയാനുള്ളതാണ്‌.
5] മനുഷ്യന്‍ ഒരു വന്‍കരയാണ്‌. ഇനിയും കണ്ടെത്താനുള്ളത്‌.

Tuesday, December 9, 2008

മണ്ണിനുവേണ്ടി

എല്ലാ മണ്ണിനുംവേണ്ടി കൃഷിചെയ്യണം,
മരിച്ചവരുടെ രുചികള്‍ നോക്കി.
മണ്ണുകള്‍ മൌനം പാലിക്കുക സ്വാഭാവികമാണ്‌.
എന്നാല്‍ അവയോട്‌ നിരന്തരം
സംവദിക്കുക എന്നത്‌ നമ്മുടെ വിധിയും.
എല്ലാ തരിശും ഫലഭൂയിഷ്ടമായ
കാലം അകലെയല്ല.
ചതുപ്പുകള്‍ ആകാശത്തിന്‍റേതായാലും
കൃഷിയിറക്കുക.

ഓര്‍മ്മകള്‍ അവിശ്വാസം രേഖപ്പെടുത്തി
മനസ്സിനെ വലയ്ക്കുന്നു.
എല്ലാം വേര്‍തിരിച്ചെടുക്കാനാവാതെ
കുഴയുന്നു.

ഒരു ഇലയില്‍ എല്ലമുണ്ട്‌.
ജീവിതവും കിനാവും.

Friday, December 5, 2008

ഒന്ന് ചിരിക്കാന്‍

ഒന്ന് ചിരിക്കാനും വിലവേണം.
ചിരി അവിടെയുണ്ടെങ്കില്‍
എന്തിന്‌ അതു പുറത്ത്‌ കാണിക്കണം?
ചിരി ഉണ്ടെന്ന് സങ്കല്‍പ്പിക്കുന്നത്‌ പോലും
ചിരിയാണ്‌.
ചിരിക്ക്‌ എന്തിനാണ്‌ ഒരു പാരിതോഷികം?
ചിരി ഒരിക്കലും മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക്‌ വേണ്ടിയല്ലാതെയാകുമ്പോള്‍.
ഒരു ചിരിയും മറ്റാരെയും തേടുന്നില്ല.
അല്ല തേടുന്നു, ഓരോ ചിരിയും മറ്റുള്ളവരുടെ
ചിരിയുടെ അര്‍ത്ഥം തേടുന്ന
ആ കാലം വന്നു കഴിഞ്ഞു.
ഒന്ന് ചിരിക്കാന്‍ പേടിയാണ്‌.
ആ ചിരി ഒരു തെറ്റായ അര്‍ത്ഥത്തെ പുറത്തേക്ക്‌
എടുത്തിടില്ലെന്ന് എങ്ങനെ ഉറപ്പിക്കാനാവും?
ചിരിക്കാന്‍ ശരിക്കും ഭയമാണ്‌.

Thursday, December 4, 2008

മഴ വന്നപ്പോള്‍

ഒരു മഴ വന്നപ്പോള്‍
ഒരു പ്രണയവും ഒപ്പം വന്നു.
മഴ മാറിയപ്പോള്‍
ഒരു വിരഹവും.
മഴ ഒന്നും എഴുതാനോ
മായ്ക്കാനോ ശ്രമിക്കുന്നില്ല.
പാപിയായാലും പുണ്യവാനായാലും
മഴയ്ക്ക്‌ വിവേചനമില്ല.
അതുമതി.

Wednesday, December 3, 2008

Sukshmananda Swami writes: An organic experience-A look in to the writings of M K harikumar






sukshmananda swami


''.There are different types of ambitions and additions in the air. But nothing is tangible.''
Harikumar wrote.
This kind of knowing and feeling is very evident in his works, mainly in his column AKSHARA JAALAKAM'

I think that by criticising the myriad aspects of our life , he has broken the old intellectual conservative acceptablity of the accademic thoughts.

I think by criticising the traditional ways of thinking, especially in the interior mechanism of making ideas , we are used to experience all forms of art, but a lot of it has to be replaced.

It is possible only by this brave attempt to think as a free man .
It is the relevance and significance of Harikumar.
I have great trust in him.
Harikumar's talks and his writings are very organic and sincere.
He has a profound knowledge of discovering things and meanings in the pursuit of Truth.
We all know every walks of life is now rapidly becoming inorganic and artificial .It is a continuous process of compromise and surrender.
It is a feeling of synthetic and superficial touch.
As a writer Harikumar is totally different from this in more than one way.
He is so simple, at the sametime very profound.

Similarly, his concern to this world and to the other world is very much sane and very balanced.
It is laudable.
I cannot ignore the liberative effect in his writings.The essential part of it is a new invention of human vision and future.
The present scenario in the world of writing is not much encouraging, a visible poverty of insights and lack of grand new perceptions seems to be one of the many reasons for this retarded like situation in our literature.
Harikumar is a rare exemption and he is able to address this retardedness and capable to give assistance to the liberating process.
In order to go beyond the retardations , let's listen to him to know in the way how he deals it.

Read his poem

Oh, sunset why are you in grief?

Have the primitive times
wept about us?
No, never.
Because we have been
flag bearers
of primordial
love.

Then, why sunset, you are in grief?
Is it true grief?
Or are you in moments of prayer
within the miniscule,
surreptitious molecules
assembled within
your heart?

Why your color-changes
are so momentous?

Oh how aged are
the sobs
that you carry within
you?

The chronology
of memoirs
in which human
souls stroll:

The pictures you
painted with
ancient myths.

An anonymous
voice from somewhere
asks "why you are
in chronic grief?"

It spreads like a
shooting pain
from deep within.
You are the sole
witness t o all
the lust, passion
and orgasmic
ectasies;

Life drenched
in dreams
withers on the way side.

As you chant
mutely the vedic mantras
they turn into a collage
of portraits true to life

A breeze gives wings
to the broken pieces
of the past

The grief of the
sundown turns
into immortal
temptations of
existence
dried up by oceans.

The distressin g repetition
of romantic images;

You always flee;
your journey itself
is your doom;

Your entire words are
just statutes of beauty
which helps you to hide
from haunting
alphabets;

Are you putting
out the fire of
our sexual passions?
They were just within
our grasp,
but shattered
during th e sky-splitting
festival fireworks.

Why are you silent
even to miserable
lovebirds like
the two of us?

The voluminous
glossary
and depressing
color schemes
in your silence-
Are they your
creative self or not?
Why do you
gather strands of darkness
and bring them back always?

What is there
in your eyes?

Are they
monuments
of beauty
demolished
by history?

Are you letting your
silence devour the
agony and ecstasy
of others?

Oh, sunset why are
you knitting
the night clouds?

Will you le nd
your garments
to cover my nudity?

The paddy fields
celebrate your gloom.

Are you packing off those
who lost their
smiles in the streets
blanketed by blood?

An axe is heading
towards you;

Are you going to hide
once again in the echoing
spiritual hymns
mounting from within
the temple walls?

Who accompanies you
in the journey across
unknown galaxies?
Birds or bird flights?


We are degenerating everyday by using the superficial art and its many manifestations.
We are misguided and misled by these propaganda.
Some people determine the worst thing as super, then many people come forward and try to establish this.
Here, Harikumar makes a different way to feel one's own inner state .

His notion of writings is changed much.
He can nurture the freedom of thought in all respects.
If one can experience the freedom of contemplation , he can attain the supreme reality.
We are chained in our thoughts.
So we have to free ourselves.
That Harikumar does.

Gathering the facts of knowing and acquiring the inner depths is more difficult.
Our literary scene is lacking a deep understanding of the contemporary world view.
Instead Harikumar treats every bit of knowledge as a ladder to enter in the more sensible awareness of the universe.
Here thoughts have no rest.
It is endless.


Friday, November 28, 2008

ചിത്രങ്ങള്‍

നിശ്ശബ്ദത ഒരു വലിയ ജീവിതമാണ്‌.
എന്നാല്‍ ഈ ജീവിതത്തില്‍
നമ്മള്‍ വലിയ ഒറ്റപ്പെടല്‍ അനുഭവിക്കുകയാണ്‌.
ഒറ്റപ്പെടല്‍ ഒരു കാവ്യ ഭാവനയാണ്‌.
കുറേ ചെറിയ കാര്യങ്ങളെ
വലുതാക്കി ഷോകേസ്‌ ചെയ്യാനുള്ള വഴി.
എന്നാല്‍ ഏത്‌ കവി വിചാരിച്ചാലും
ജീവിതം നന്നാവില്ല.
അതിന്‌ ആരിലും ഒന്നും പ്രതീക്ഷിക്കാനില്ല.
ജീവിതം എത്രയോ മുമ്പേ
എല്ലാം എഴുതുന്നു ,മായ്ക്കുന്നു.
ആര്‍ക്കും മനസ്സിലാകാത്ത
ചിത്രങ്ങള്‍ ജീവിതത്തിനുള്ളതാണ്‌.

ആ പറവ പറന്നുകൊണ്ടേയിരിക്കുകയാണ്

ഒരു പക്ഷി വന്ന് ചാമ്പമരത്തിലിരുന്നു.
ഒരു പരമ്പരാഗത കവിക്ക്‌
അത്‌ കവിതയാണ്‌.
എന്നാല്‍ പക്ഷി ഒരു പാട്ട്‌
കേള്‍ക്കാന്‍ പോലും അശക്തമാണ്‌.
അതിന്‍റെ കാലില്‍ ഏതോ പ്രകൃതിവിരുദ്ധന്‍
എയ്തുവിട്ട കല്ല് തറച്ച്‌ ചോരയിറ്റുന്നുണ്ട്‌.
ഇല്ല ,കവിതയൊന്നുമില്ല
ഇതിലെങ്കിലും കവിതയുണ്ടാകരുതെന്ന്
നിര്‍ബന്ധമുണ്ട്‌.
ഒരിക്കല്‍പോലും കവിതയാകാതിരിക്കാന്‍
ആ പറവ പറന്നുകൊണ്ടേയിരിക്കുകയാണ്‌.
അതിനിടയില്‍ അതിന്‌ നിത്യജോലിയില്‍പോലും
ശ്രദ്ധിക്കാന്‍ പറ്റുന്നില്ല.
മുറിവ്‌, വേദന, പക്ഷി എന്നൊക്കെ കേട്ടാല്‍
കവികള്‍ വ്യാജ സത്യവാങ്ങ്‌മൂലവുമായി
ചാടിവീഴുമെന്ന് അതിന്‌
ഇതിനോടകം മനസ്സിലായിട്ടുണ്ട്‌.
ഒരു പക്ഷിക്ക്‌ തനിക്ക്‌ വേണ്ടിപ്പോലും
ജീവിക്കാന്‍ കഴിയാത്ത അവസ്ഥ നല്ലതല്ല .

ഒരിക്കല്‍ നമുക്ക്‌

ചില സമയത്ത്‌ നമ്മള്‍
ആരോടും ഒന്നും പറയരുത്‌.
ആര്‍ക്കും ഒന്നും മനസ്സിലാകില്ല.
ഒന്നിലും മനസ്സിലാക്കാന്‍ ഒന്നുമില്ല
എന്ന് തോന്നിപ്പിച്ചുകൊണ്ട്‌ ചില മൌനങ്ങള്‍
ജീവിതത്തെ വല്ലാതെ അപഹസിക്കും!
ഒരിക്കല്‍ നമുക്ക്‌ എല്ലാ അര്‍ത്ഥങ്ങളും
ഉണ്ടാകുന്നു.
അതേപോലെ ഒരിക്കല്‍ എല്ലാ സൂചനകളും
നഷ്ടമാകുന്നു.
ഒന്നുകില്‍ നമ്മള്‍ ഒരു യാഥാര്‍ത്ഥ്യമേയല്ല.
മറ്റുള്ളവരാണ്‌ നമ്മളെ
നിര്‍വ്വചിക്കുന്നത്‌ ,
ഉണ്ടെന്ന് ഭാവിക്കുന്നത്‌,
ഇല്ലാതാക്കുന്നത്‌.

Sunday, November 23, 2008

ഓരോ നിമിഷത്തിലൂടെയും

ഒരു മുഖം ഓരോ
നിമിഷത്തിലൂടെയും
എണ്ണിയാലൊടുങ്ങാത്ത
നാദവീചികളുണ്ടാക്കുന്നു .
എവിടെയോ പോയി തിരിച്ചു
വരുന്ന നാം ഒരു
നാദത്തിലൂടെയും
സ്വയം തിരിച്ചറിയുന്നുമില്ല.

Thursday, November 20, 2008

Prof . Baby M. Varghese writes - M. K. Harikumar's Aksharajaalakam , a unique literary exercise.





Chev .Prof. Baby M Varghese








Speaking about the brand of writers I am tempted to say that some writers are born and some othersc are made.Our writers are seen grouped under such categories in view of their attitude and aptitude.M K Harikumar , belonging to the first rare band of writers, is noted for his originality. If originality is measured by the yardstick of invention of events or incidents or episodes he can claim too be an original writer.
He may not be a popular writer and poplarity is not that measures one;s originality.This impression is based on my reflections on AKSHARAJAALAKAM' , a regular feature of Kala Kaumudi'.

' AKSHARAJAALAKAM' serves the purpose of a mirror holding up to nature. It is a literary casement reflecting a lot of things drawn from life and literature. It brings out the luminous mind of the columnist perceiving with critical acme. He views things in his own unique style.AKSHARAJAALAKAM, no doubt , is a magic window opening to a variety of things and experience.

My special reference goes to certain issues of august 2008.Harikumar suggests two phases in each column maintaining a uniform pattern.
The first reference is all about a particular theme and the treatment of which is very striking.Every issue is brought out with Harikumar's special touch. It may be about men and m,atters;it may be about literary theories and concepts. There is nithing uncommon about the things said but there is something strange about the way of saying it.

Then he goes on to reflect his responses on various aspectsof life and literature, ancient and modern, in the next phase. You may or may not agree with his conclusions. But it exhibits his own style or vision; it shows his 'brand'. His mission is neither pleasing nor disgusting. It is the expression of his impressions without any prejudices. There are bits of knowledge , packed with novel ideas. It is eithe due to his critical appreciation or evaluation of things drawn from life and art. Whatever is dealt with under the sun has its own originality and sensibility.Openness and stubbornness attribute to his masculine style. He is carried off by an ocean of events, sights or experiences in the second of Aksharajaalakam.

In the issue of August 3 Harikumar introduces Jugu Surayya as a powerful columnist at whose magical touch everything turns in to humorous vein in the light shade of philosophy. His writings suggest that it is cruel to laugh at the poor and good to laugh at the rich - ' a Jugular philosophy of life.'His column in the' Times of India' entitled as 'Jugular vein' is highly suggestive of his subtle humour and powerful satire.

Harikumar looks upon Oscar Wilde with deep concern in another issue of August 10 Oscar Wilde was held in high esteem by people all over the world during the last century.Oscar has become a legend like Shakespeare and his name is more than a 'brand' in literature. The passage of time doesnot make him out fashioned; he is still contemporary in the way of dealing with. This Irish writer , just like Shakepseare , is not of an age but for all time.

In the last issue of August Harikumar expounds a new theory of art in the context of the modern life. His views on art may not go in agreement with the traditional concepts of - Art for Art's Sake or Art for Life's Sake. He says art is not for life nor life for art. It is nothing but the application of artthat matters. Art is deemed to be a consumer item. Harikumar states that in the din and bustle of modern life we are busy and we develop a very miserly attiyude towards reading - no time for reading books nor doing things in an elaborate style. We are driven by a glimpse of things .In the busy schedule one is confined to oneself suited to the rhythm of 'ring tone ' says Harikumar.

These arguements do not conform to those of the established schools of art.First, art is for art's sake and it is like a bud that blossoms. It is a spontaneous creativity without any pressure. It is
due to the irresistable urge from within.Secondly, art for life's sake is a very common theory bringing out the social aspect of it. Art is, no doubt, life seen through temperament. Art , being the expression of life, cannot devoid of it. It keeps a mirror up to nature or life.There is no literature without life and literature, at bottom, is ' the criticism of life'.These arguements were very prevalent and at the time of Mundassery and Kuttikrishna Marar.

' To be great is to be misunderstood'. Harikumar's' Aksharajaalakam', a powerful literary and contemporary exercise , bears testimony to this Emerson's statement.



Chev. Prof. Baby M. Varghese
Principal;
MAR BASELEOUS College
KOTHAMANGALAM

Friday, November 14, 2008

This is M k



M.K Harikumar was born at Koothattukulam, [ in ernakulam district] on 30th July 1962. He studied at the Koothattukulam Government UP School and later joined Deva Matha College at Kuravilangadu for his B. A. ,was his main stream of study there. After finishing BA he joined for his M A in Nirmala College, Moovattupuzha.
m k has written plays and presented on stage ,while he was studying u p classes.m k was a sportsman too.He was proficient in Pole Vault and High Jump.He played Foot Ball and Basket Ball as well.so M K is a personality who can still play not in the field, but with words also.As usual, after completing his Post Graduation he returned to home for the next three years to read, read and then to write.


Although since existence became a necessity with an ordinary post graduation, Harikumar started a private college and started teaching English and malayalam, not Economics. His penchant for the language was evident since then. Side by side with the tuition, he read on almost all the literary books that were available in his neighbourhood libraries.As reading made him think, he started writing too.


Still a necessity for a job was intense for him.The tuition stopped, as his concentration switched to writing more. But survival became important. Just then after three or four years of self-inflicted uncertainity, he joined as a sub Editor in Mangalam Daily in Kottayam. That was his stepping stone to journalism. Soon he became the Desk Chief there. So increased his responsibilites too. At that stage he even feared whether he would never write again anything other than the conventional news or rewirte the reader's mails.



The realization was a shock to him. But the realization of existing as a writer shocked him even more. So he continued journalism till he joined Kerala Kaumudi hoping for better propsects.He joined kerala Kaumudi as a reporter, and later became Bureau Chief in Ernakulam. He learned to live frugally with his income along with a nucleus family of his own since then.But the writer in him was restless as ever.By this time, he published quite a lot of articles of his own in the current publications. He even started his popular column "Aksharajaalakam" in Kalakaumudi by then.MK started writng from school onwards, in fact.


But that was what a boy of his age could do. As a school boy he participated in oratory competions.His first article was an introduction to the compiliation of three stories published[1980] by Subhash Charvaaka at Kuthattukulam. Soon he was writing in Samkramanam Magazine published from Thiruvanandapuram.That was only a beginning. Then followed many articles from his pen and continued the writing till this time.The first book of MK was published in 1984. It was a study of O V Vijayan's novel Khasakkinte Ithihasam. The work was called "Aathmayangalude Khasak".


With that single critical work, M K was shot into fame. He became a recognized writer. Since then several books were published as follows:


2] Manushyambaranthangal- the horizon of human thought.- study of novels and poems[1989]3] Kadha Aadhunikathakk Shesham- tracing the works after the period of modern short stories.[2000]


4]Veenapoovu Kaavyangalkku Munpe- it studies the VEENAPOOVU ofKumaranasan is the land mark poem in malayalam literature.[2002]


5]Ahambodhathinte Sargathmakatha- a study of short stories of prominent writers.[1995]


6]Puthiya Kavithayude Darsanam- an enquiry in to the new poetry.[2003]


7]Akshara Jaalakam- this is a compiliation of writings in his Kerakaumudi column[ 2004]

8]Navaadwaitham - a study of O V Vijayan's novels[ 2006 ]
Incidently MK with his friends has instituted an Award for the latest developements in malayalam Literature in the name of Khasak Awards[1995]. It has been distributed without fail since the last 13 years to some noted writers in Malayalam Literature. It focuses on literary studies than mere fiction or poem.It is his regular critical column "Aksharajaalakam" in Kala Kaumiudi that made him a noted figure in Malayalam Literary circles as a critic. His criticism on everything and anything is one that was never seen in malayalam since its birth.


He now lives with his wife Anitha, and his two daughters: Malavika and Hima at Tripunithura.MK's other activities include blogging and a mission to plant about Ten Million Trees all over the Globe.He has contributed more than 150 poems both in English and Malayalam in his array of Blogs. Both he takes as his passion than as fun. He has even created a ripple in the internet blogging community a couple of years back.


Right now he has now more than five blogs. Mk has started a publishing house also in the name of Bluemango Books. It has already published translated versions of Poems and Novels and has given its annual awards to the best student writer last year.The award is still open, and u can get more details of that from here.


Now MK spends time writing, editing books, and blogging.



submitted by k santhosh kumar: READ MORE

Wednesday, November 12, 2008

നൂറ്‌ വിശേഷവാക്യങ്ങള്‍

സാറ്റര്‍ഡേ ഡൈജസ്റ്റ്‌ എഡിറ്റര്‍ ശ്രീ കെ. സന്തോഷ്‌ കുമാര്‍ എന്‍റെ കൃതികളില്‍ നിന്ന് തിരഞ്ഞെടുത്ത്‌ ,പരിഭാഷപ്പെടുത്തിയ നൂറ്‌ വിശേഷവാക്യങ്ങളാണ്‌ താഴെ ചേര്‍ക്കുന്നത്‌.


Aphorisms [Thoughts] of m k harikumar

1. Nostalgia is either a personal hallucination or a savy.
2. One could write only what a society permits today.
3. The success of today's life is there only where a dulicate of the body's image and love remains.
4. Both the body and the mind are for others. Not for one's self. Mind is there to be thrown away like a cigarette packet
.5. One never remains married or otherwise just because he has read poetry. Sexual disappointment would change him in any case
.6. The total experience of today's writers are nothing but an explanation in book form.
7. Life is an argument.An argument between what is right and what is wrong
.8. Millions of insects remain bold even when they could not defend their life from situations that are beyond their control.
9. Art should not be artistic.It should invent itself in art.
10.Commercial banks are much better than lovers. They show enough magnanimity to send ten or more SMSes.
11.The symbol of male has become rotten everywhere.
12.Writing is an enterprise of the future.
13.Things that are deep still remain unexplored.
14.It is revolutionary to be a real woman.
15.One could remain unwomanish by hating men or refraining oneself from self-sex.
16.Truth can topple down like a tent in the wind anytime.
17.There is nothing called reality. We do create it and we do erase it as needed.
18.There are only expectations in TV, film and the media.
19.A writer has no role to play today. He remains in the boundary of his own passport-size photograph when he creates an award for himself.
20.The unpolitical demands of the politicians are the stumbling blocks of the day.
21.There are different types of ambitions and additions in the air. But nothing is tangible.22.All love will fall off like the scales of a fish.
23.Copulation is not an emotion. it is a drama.
24.A man is supposed to accept many worlds that are a lot bigger and heavier than the world in which he lives.
25.We may see our long-cherished wonders lying around like wet carbon pieces.
26.Love gets a bigger image than those involved in love in the love scenes of a movie where a love song is depicted
.27.Today poetry has deteriorated into a public opinion and as a conventional public notion.
28. Poetry is a mere repetition. It is a ritual art.
29.Rain is painful like a wail of the thoughts that became indebted and hapless as they fall down from the realms of conscious and unconscious.
30.Flower: A symbol of beauty that had to commit suicide by taking the shape of a plastic flower in interior decorations, from its duty of shouldering the weight of poetry.
31.Meditation is a necessarry characteristic for the praying process that beseech the well being of all the life on earth.
32.A woman who thinks that the advantage of love and sex is for the man, cannot enjoy her own sexual emotions.
33. Butterfly: An insect experimenting how to fly free from the thoughts that bind itself with any after-the-life relationships.
34. Reality: It is another planet within the planet called earth.
35.Tortoise: A humble irresponsible being that does not possess any drive or have any challenge as to walkdown a certain distance in a day, a month or even an year.
36.The world today is not with love. Neither love is with the boy who loves someone.
37.Even Poets do not need poetry. They only need prose.
38.The holistic values of the emtional life of men today is lost for ever.
39.There is no relation between religion and religiousness.
40. Each idea is destined to be holistic.
41.There is only body-relationship among men today. Their inner world has been lost somewhere.42. In this new age, there is no centre called poet. There is only one who uses words!43. Human identity is lost!
44.The equality of experiences is what becomes special in today's world. It has made literature unliterature. These days when everything is dying the only escape is to laugh at one's self to apply break to the continuity of events.
45.Sky is not just a thought. One can be there in different planes. It is an excellent symbol of friendship.46.The wind brings in wisdom.
47.A writer's challenge is to live inside each cell of the experience after scrutinizing them.
48. Our logic, emotion and precious knowledge are all end-results of one or more jouenys.such a journey fails even the galaxy.
49.The meaning of all the words is just the same.
50.Love has become not a commodity to be handled carefully.
51.Life is a loss of memory on another memory.
52.Love is an interaction like the deadly sting of a scorpion.
53.The real poetry is beyond the words in that poetry.
54.A flower falling down is history.
55.Man's life is neither a story or a book.
56.All stories of writers have turned unbelievable today
.57.The reality of literature has becomevery feebleseveral times than it was what before.
58.The real silence is the dissatisfaction arising out of cumulative thinking.
59.Real writing takes place when blind-beliefs of the past are broken.
60.A writer has to turn himself into a media.
61. Religion is both a temple and the idol.
62.We have no surplus value , when vices engulf us as a fire on dry leaves.
63.Our barren earth begins with us. it grows beyond our body outwards, slowley.
64.Trees create a new language for oneness.
65.Tree is a spirituality to all animals.66.Night: it is an aesthetic ambience of an unworldly solitude, apprehension , expectation and dread.
67.Literature is the economics of the energy of the relativeness of life that seprates the world from the unknown.
68. Art is the condition of an energy that experiments with the equivalency of images larger than life , generated by dissolving one's own life in contemplation .
69.There are short cuts in quizz for everything.Life itslef is a big quiz.70.Being a male means to keep guard on an energy that is being developed more than what is needed.
71. There are no stories in Malayalam. Only film scripts are there.
72. The otherday I watched the speech of Sukumar Azhikode in TV, who is a greatest speaker in Malayalam. That speech was not a speach. It was his many speeches.
73.It needs water to remind us that there is nothing left to remember when it is flowing.
74.The unconditional flow of water is what is called life.
75.Water is a suicide squad .
76.The solitude of the words is the biggest puzzle of today.
77. the existance of man is the silliest in the world. If a wind blows, it falls down.
78.There is no Life anywhere.
79.It is fun to search for stars in a sky which is not existing there.80.Beauty is not religious today.It is a festival for others.
81. Life is ,at the same time , old and new.
82.It is a good subject to be discussed proudly by everyone when they realize that they have their own deaths.
83. Plant is not earthly.
84.The very look at each object makes a writer lost in words.
85.Unless carefully observed one's mind, it is lost for ever.
86.Knowledge is like the moult of the reptiles. They are to be used and then to be thrown away.87.Many knowledge leads one to be aloof.
88.If there is no speed there is no journey.
89.The journey in a man's mind do travel many times faster than the light.90.The path is the journey.
91. The journey is the path.
92.Our journeys are not towards one particular destination; they are toward many destinations.
93. Our journeys defeat the Time. In this journey we are only temporary camps.
94.All roads will end at last. The real journey also ends.
95.We carry in our mind more than what our bodies could carry.
96. our paths are getting erased as soon as they are created. That is how the butterfly-journey begins.
97. Those who become victims of their own decisions do feel more boredom.
98.In the new market system, a woman has more market share than a man. Their pictures, sound, the very presence- everything do boost the market
.99. The hands remain worried not knowing what to do when we stand in que or watch a film or even talk with another one.
100.For writers, youth is there to accept disgrace.

Tuesday, November 11, 2008

കാറ്റില്‍ വെറുതെ ആടി

വഴിയോരത്തുകൂടെ ഞാന്‍ നടന്നു.
ഇരു വശത്തും നല്ല പഴുത്ത മുന്തിരിക്കുലകള്‍.
ഒന്നും അവ പറയുന്നില്ല.
എന്നാല്‍ അവ തങ്ങളുടെ മധുരമോ ,നിറമോ
വസന്തമോ അറിഞ്ഞില്ല.
വെറുതെ നടന്ന എന്നെ സംശയത്തോടെ
നോക്കുകയാണോ എന്ന് ഞാന്‍ ഭയപ്പെട്ടു.
ഞാന്‍ തിരിഞ്ഞു നടന്നു.
ഉന്‍മാദം അറിയാതെ
മുന്തിരിക്കുലകള്‍ കാറ്റില്‍ വെറുതെ ആടി

Saturday, November 8, 2008

K santhosh kumar writes about m k harikumar- Meet Mr. M K






K Santhosh Kumar, editor,Saturday Digest Online Magazine, writes about M K Harikumar



Meet Mr. MK
Everyone whom I met in my life so far told me that I am a lone-wolf. And all of them whom I met are lone-wolves like me. Each one whom I met ultimately withdrew to himself or herself like tortoises that seek shelter within its shell.

When I met MK accidently sometimes a couple of years back I felt the same about him: here's another tortoise!
But I was proved wrong for the first time! Here's a guy who speak, write and think with pregnant words! Here's a guy who dreams in words! Here's a guy who colors life not with paint but with words! Here's is a guy who rip through the rock-hard shells of the society using his harp words. Here's is a guy who blows open the innards of the so-called Malayalam Literature with his words and throws it out to the vultures to feed on.

To be honest I never mentally accept anyone as a true friend unless I thoroughly study him or her. I am reluctant to accept anything as it is even now. So I did not accepted him first as a friend. But did accept him as an acquaintance only. It is my nature to remain sceptical and analytical till I find myself comfortable with a person. So I remained aloof from MK for some time immediately after our first meeting.
I began to study MK. Suddenly I found out that he is genuinely honest. Not a trait that could be seen in people today. MK is honest to the core. Perhaps too honest to live in this society. His honesty has been exploited by many of his friends .
MK is simple, but simply complex at times. MK is honest, but sceptical about everything. MK is dedicated in anything he is really interested.

I introduced MK to the limitless freedom of the internet one day. It was a turning point in his very career. Soon he created almost a Tsunami in the blog circles in internet, especially among the Malayalee Bloggers. He even asked me to start blogging, which I thought till then is not the cup of tea for me.
He was right. And is right. Soon the history of internet blogging was re-written by MK when he invited the wrath of other bloggers through his honest observations. Even the print media in Kerala was dragged into the fray. But the Malayalam Media is afraid of MK. As usual the print media caters only psychophants of theirs. MK is not a psychophant. Will never be too. That isolates him out from the crowd of letter-writers. That alone elevates him to the status of a literate genius.

To me MK is a book. Every time I read it, I have to begin from chapter 1 onwards. Reason: every time the words of his get new depths and shades in its intended meanings. At the surface MK's works look like an ocean that is restless and disturbed. In the depths, there is supernatural tranquility and limitless magnitude of meanings.

I write this to do justice my conscious about our relationship. I'm afraid you don't understand me. If so, it is because you don't understand MK. Ever. There's nothing to be misunderstood in anyone's life. Not in MK's or mine. That is our relationship.

2

Life is a journey. In this exodus, one is likely to meet someone else who share the same feelings and understandings as that you have. In my case it happened accidentally a couple of years back. I met M.K. Harikumar.
I still remember the day when Harikumar came to my home as a stranger to me, searching for me to do some personal work for his friend. Not for any works of his. That shocked me. Here's a man seeking my help for one of his many friends, not for himself. And that day, over a cup of hot tea our friendship began.

I was astonished at his sincerity and enthusiasm to help others. Later, I found out that people were taking a ride on his talents, sincereity and honesty. It took some time for me to realize how talented Harikumar was and how well known he is in the Malayalam literary circles. I also came to know of his "Aksharajaalakam", a regular column published in a leading weekly in Kerala where he was working then as a journalist. But never did I read it until some time later.
After leaving the college, I lost touch with any Malayalam contemporary literature that appeared in the run-of-the-mill publications in Kerala. I knew, the "standards" of many leading weeklies were withering down in the course of time. The publication industry was struggling to keep their editorial staff glued to their desks somehow. I knew it because I was also a journalist with a leading newspaper in Chennai. Main reason for me to loose touch with the contemporary Malayalam was that I was in Chennai for most of my life after education.

However, I wanted to know the real worth of Harikumar as he has been calling me regularly and talk over phone for long time about subjects I seldom took interest in. So I decided to 'investigate' him through his columns with the idea that if he is not the 'sort' I expect, I must tell him blatantly that I do not want to be disturbed by him. I took a weekly where his columns are published, one day and browsed through his Aksharajaalakam. There, I saw his real worth. I realized how talented he is, how dedicated he is and above all how sincere and honest he is.
He is restless at the very sight of injustice. He is at the same time very reluctant to say a "no" to anyone. Unlike me he is apparently rough, not diplomatic and very quick to jump to conclusions. I know Harikumar won't take my rambling seriously. But I tell the truth.

He can dissect a writer, like a student dissects a frog in the lab, and take out his innards of creativity. He can point out what is right and what is untrue. He can tell easily how honest an author is to his work. He can take a reader with him into the fathomless depths of meanings in life that is reflected in a work. Be it a short story, novel, essay or drama, Harikumar's approach to them is uncompromising. He is cent percent a "genuine" critic in Malayalam.


READ MORE

Friday, November 7, 2008

വെറുതെ ഒരില പൊഴിച്ചു

ഒട്ടും സ്വാഭാവികതയില്ലാതെ
ആ മാവ്‌ പൂത്തു.
വെറുതെ ഒരില പൊഴിച്ചു.
ആരെയും അറിയിക്കാതെ
ഓരോ മഴയും ആസ്വദിച്ചു.
വികാരമൊന്നും പ്രകടിപ്പിക്കാതെ
ഒരു പൂവ്‌ ഉതിര്‍ത്തിട്ടു.
എന്തിനോ വേണ്ടി കാത്തുനിന്നു.
കാവ്യബോധത്തിനോട്‌ വിരക്തിയാലെന്നപോലെ
നിര്‍ദ്ദയമായ മൌനത്ത അഭയം പ്രാപിച്ചു

Thursday, November 6, 2008

100 Aphorisms of M K Harikumar , selected and translated by K Santhosh Kumar , Editor , Saturday Digest Online Magazine




.




Aphorisms [Thoughts]

1. Nostalgia is either a personal hallucination or a savy.
2. One could write only what a society permits today.
3. The success of today's life is there only where a dulicate of the body's image and love remains.
4. Both the body and the mind are for others. Not for one's self. Mind is there to be thrown away like a cigarette packet.
5. One never remains married or otherwise just because he has read poetry. Sexual disappointment would change him in any case.
6. The total experience of today's writers are nothing but an explanation in book form.
7. Life is an argument.An argument between what is right and what is wrong.
8. Millions of insects remain bold even when they could not defend their life from situations that are beyond their control.
9. Art should not be artistic.It should invent itself in art.
10.Commercial banks are much better than lovers. They show enough magnanimity to send ten or more SMSes.
11.The symbol of male has become rotten everywhere.
12.Writing is an enterprise of the future.
13.Things that are deep still remain unexplored.
14.It is revolutionary to be a real woman.
15.One could remain unwomanish by hating men or refraining oneself from self-sex.
16.Truth can topple down like a tent in the wind anytime.
17.There is nothing called reality. We do create it and we do erase it as needed.
18.There are only expectations in TV, film and the media.
19.A writer has no role to play today. He remains in the boundary of his own passport-size photograph when he creates an award for himself.
20.The unpolitical demands of the politicians are the stumbling blocks of the day.
21.There are different types of ambitions and additions in the air. But nothing is tangible.
22.All love will fall off like the scales of a fish.
23.Copulation is not an emotion. it is a drama.
24.A man is supposed to accept many worlds that are a lot bigger and heavier than the world in which he lives.
25.We may see our long-cherished wonders lying around like wet carbon pieces.
26.Love gets a bigger image than those involved in love in the love scenes of a movie where a love song is depicted.
27.Today poetry has deteriorated into a public opinion and as a conventional public notion.
28. Poetry is a mere repetition. It is a ritual art.
29.Rain is painful like a wail of the thoughts that became indebted and hapless as they fall down from the realms of conscious and unconscious.
30.Flower: A symbol of beauty that had to commit suicide by taking the shape of a plastic flower in interior decorations, from its duty of shouldering the weight of poetry.
31.Meditation is a necessarry characteristic for the praying process that beseech the well being of all the life on earth.
32.A woman who thinks that the advantage of love and sex is for the man, cannot enjoy her own sexual emotions.
33. Butterfly: An insect experimenting how to fly free from the thoughts that bind itself with any after-the-life relationships.
34. Reality: It is another planet within the planet called earth.
35.Tortoise: A humble irresponsible being that does not possess any drive or have any challenge as to walkdown a certain distance in a day, a month or even an year.
36.The world today is not with love. Neither love is with the boy who loves someone.
37.Even Poets do not need poetry. They only need prose.
38.The holistic values of the emtional life of men today is lost for ever.
39.There is no relation between religion and religiousness.
40. Each idea is destined to be holistic.
41.There is only body-relationship among men today. Their inner world has been lost somewhere.
42. In this new age, there is no centre called poet. There is only one who uses words!
43. Human identity is lost!
44.The equality of experiences is what becomes special in today's world. It has made literature unliterature. These days when everything is dying the only escape is to laugh at one's self to apply break to the continuity of events.
45.Sky is not just a thought. One can be there in different planes. It is an excellent symbol of friendship.
46.The wind brings in wisdom.
47.A writer's challenge is to live inside each cell of the experience after scrutinizing them.
48. Our logic, emotion and precious knowledge are all end-results of one or more jouenys.such a journey fails even the galaxy.
49.The meaning of all the words is just the same.
50.Love has become not a commodity to be handled carefully.
51.Life is a loss of memory on another memory.
52.Love is an interaction like the deadly sting of a scorpion.
53.The real poetry is beyond the words in that poetry.
54.A flower falling down is history.
55
.Man's life is neither a story or a book.
56.All stories of writers have turned unbelievable today.
57.The reality of literature has becomevery feebleseveral times than it was what before.
58.The real silence is the dissatisfaction arising out of cumulative thinking.
59.Real writing takes place when blind-beliefs of the past are broken.
60.A writer has to turn himself into a media.
61. Religion is both a temple and the idol.
62.We have no surplus value , when vices engulf us as a fire on dry leaves.
63.Our barren earth begins with us. it grows beyond our body outwards, slowley.
64.Trees create a new language for oneness.
65.Tree is a spirituality to all animals.
66.Night: it is an aesthetic ambience of an unworldly solitude, apprehension , expectation and dread.
67.Literature is the economics of the energy of the relativeness of life that seprates the world from the unknown.
68. Art is the condition of an energy that experiments with the equivalency of images larger than life , generated by dissolving one's own life in contemplation .
69.There are short cuts in quizz for everything.Life itslef is a big quiz.
70.Being a male means to keep guard on an energy that is being developed more than what is needed.
71. There are no stories in Malayalam. Only film scripts are there.
72. The otherday I watched the speech of Sukumar Azhikode in TV, who is a greatest speaker in Malayalam. That speech was not a speach. It was his many speeches.
73.It needs water to remind us that there is nothing left to remember when it is flowing.
74.The unconditional flow of water is what is called life.
75.Water is a suicide squad .
76.The solitude of the words is the biggest puzzle of today.
77. the existance of man is the silliest in the world. If a wind blows, it falls down.
78.There is no Life anywhere.
79.It is fun to search for stars in a sky which is not existing there.
80.Beauty is not religious today.It is a festival for others.
81. Life is ,at the same time , old and new.
82.It is a good subject to be discussed proudly by everyone when they realize that they have their own deaths.
83. Plant is not earthly.
84.The very look at each object makes a writer lost in words.
85.Unless carefully observed one's mind, it is lost for ever.
86.Knowledge is like the moult of the reptiles. They are to be used and then to be thrown away.
87.Many knowledge leads one to be aloof.
88.If there is no speed there is no journey.
89.The journey in a man's mind do travel many times faster than the light.
90.The path is the journey.
91. The journey is the path.
92.Our journeys are not towards one particular destination; they are toward many destinations.
93. Our journeys defeat the Time. In this journey we are only temporary camps.
94.All roads will end at last. The real journey also ends.
95.We carry in our mind more than what our bodies could carry.
96. our paths are getting erased as soon as they are created. That is how the butterfly-journey begins.
97. Those who become victims of their own decisions do feel more boredom.
98.In the new market system, a woman has more market share than a man. Their pictures, sound, the very presence- everything do boost the market.
99. The hands remain worried not knowing what to do when we stand in que or watch a film or even talk with another one.
100.For writers, youth is there to accept disgrace.

Sunday, November 2, 2008

വെള്ളം തറയില്‍ പലതലകളായി

ഒരു ഗ്ളാസ്‌ വെള്ളം
തറയിലേക്ക്‌ മറിഞ്ഞൊഴുകി.
വെള്ളം തറയില്‍ പലതലകളായി നാമ്പെടുത്തു
ഫണങ്ങള്‍ മത്സരിച്ച്‌ തലപൊക്കി നീങ്ങി.
അല്ല, അവ അങ്ങനെ ഭാവിച്ചു.
ഉപരിതലത്തിലെ ചെറിയ കുഴികള്‍
വളരെ അഗാധമാണെന്ന് നടിച്ച്‌
വളഞ്ഞും പുളഞ്ഞും ഒഴുകി.
ഞാനും ഒരു ഫണമായി ,
ആ തലകളിലൊന്നായി
തറയിലെന്തോ വീണത്‌
പരതുകയാണെന്ന വ്യാജേന
ഇഴഞ്ഞും ഒഴുകിയും കളിച്ചു

Saturday, November 1, 2008

Dogs’ News -poem by m k harikumar


That mosquito lies
Dead on the sewerage.
No one gives a damn
Even to pass by that way.

All and sundry are rushing,
At the margin-free markets
checking out for fish and meat.
No damning dog worth the salt
Seemed mourning for the mosquito.

And these dogs at nights dwelt on
With their usual indulgences,
Barking, snarling and mounting.
But it did not make any one softer either.

Rather, tho’ sneered at and bitched away,
Some civilized ‘males among them’
Kept on sniffing at and dogged theirs.
But when it was a point of no avail
They let go their very drape of decency.

They cut aerie faces, growling
and scratching all through the night.
And went on rampage spitting out
whatever abuses they all knew.

Who else on earth can abuse
this many number of human elements?
They went on a naked hysteric
dancing spree all thro’ night
against hoarding and price rise.
But by the break of dawn
All dogs took to different ways.

Politics of dogs has failed nowhere.
How nicer dogs are than humans!!!

m k harikumar with others














Receiving award from Sreekumaran Thampy 2005




With former Human Rights Commision member Dr. S Balaraman , General Pictures Ravi and Prof M Sathya Prakasam





With M Leelavathy






Harikumar planted a few sapplings near Media City in co ordination with Public Parks and Horticulture Department of Dubai Municipality- news in KHALEEJ TIMES , December 19, 2006






With K S Sethumadhavan and Indira Pardhasaradhy








Receiving award from Sukumar Azhikode, 1991









As part of his mission to plant Ten Million Trees in the world ,
he planted the first sappling at Adwaithasramam , Aluva









With T R Omana












Receiving royalty from M k Sanoo












With chemmanam chacko













Receiving award from M P Veerendra Kumar













Receiving award fom M N Vijayan















Planting a sappling at Kureekkad Agasthya Temple premises


















Planting a sappling in Bangalore


























Planting a sappling in Bangalore Garden City College premises


















Addressing a gathering at Aluva Adwaithasramam



















Addressing a gathering in chennai .