ബഷീർ എന്തുകൊണ്ട് എഴുത്ത് ഉപേക്ഷിച്ചു/എം കെ ഹരികുമാർ

ഒരു സാഹിത്യകാരന്റെ യഥാർത്ഥ കടമ്പ അതീന്ദ്രീയ ജ്ഞാനമാണ്.അവിടെ എത്താൻ എളുപ്പമല്ല. അതിനു സമീപത്തെവിടെയോ എത്തിയെന്ന്സമാധാനിക്കുന്നവരാണ് അധികവും .സാധാരണ വസ്തുസ്ഥിതി,കഥനമൊക്കെ, എഴുതാനുള്ള മിനിമം കഴിവുള്ളവർക്കൊക്കെ സാധ്യമാണ്.ഒരു സംഭവം ഉണ്ടായാൽ അതിനെ വേറൊരു രീതിയിൽ ഭാവന ചെയ്ത് എഴുതാം അതൊക്കെ സർവസാധാരണമാണ്. അതിൽ എന്താണ് കണ്ടെത്താനുള്ളത് ? നമുക്ക്അറിയാവുന്ന കാര്യങ്ങൾ മറ്റുള്ളവരോട്പറയുന്നു എന്നതിൽ കവിഞ്ഞ്മറ്റൊന്നുമില്ല. വാർത്തകളൊക്കെ ഇങ്ങനെ സംഭവിക്കുന്നതാണ് .ഒരു വിവരം അറിയിക്കുന്നു വലിച്ചു നീട്ടിയാൽ കഥയാക്കാം ഒരു വളർത്തുപൂച്ചചത്തു എന്നതിൽപ്പോലും കഥയുണ്ട്.പക്ഷേ, ആ കഥ എന്താണെന്നു വായനക്കാർക്ക് ഊഹിക്കാവുന്നതേയുള്ളൂ.അതിൽ അസ്വാഭാവികത കലർത്തിയാലും എല്ലാവർക്കും അറി-യാവുന്നതിൽ കവിഞ്ഞു ഒന്നുമുണ്ടാകില്ല ,ഒരെഴുത്തുകാരന് അസ്തിത്വത്തെക്കുറിച്ച് ഒരു സുവിശേഷം പറയാൻ ഉണ്ടാകണം. ഇങ്ങനെയൊരു സുവിശേഷം ഒരു രഹസ്യത്തിന്റെ അനാവരണം ചെയ്യലാണ്.അത് ഒരിക്കലും സർവ്വസാധാരണമായകാര്യമല്ല. തന്നെക്കുറിച്ച്മറ്റുള്ളവർക്ക്അറിയാവുന്ന കാര്യങ്ങൾ എഴുതുന്നതാണ് ഒരു ചവറായി പരിഗണിക്കുന്നത്..ചവറിനും ഉപയോഗമുണ്ട്.ഒരുപാട്ചവർ ഉല്പാദിക്കപ്പെടുമ്പോഴാണ് ഒരുനല്ലകൃതി പ്രസക്തമാവുന്നത്.

അസ്തിത്വം എപ്പോഴും അജ്ഞാതമാണ്.അതാണ്ആരായേണ്ടത് .ജീവിക്കുന്നു എന്ന്അറിയാം എന്നാൽ എന്താണ്അതിനെ ഒരു സമസ്യയാക്കുന്നതെന്ന്അറിയില്ല .അതിനാണ്ഒരാൾ എഴുതുന്നത്.ചില ഫോർമുലകൾ നോക്കി , മുൻകൂട്ടി വിഷയങ്ങൾ ആലോചിച്ച് ആസൂത്രണം ചെയ്തു ഒരു പ്രത്യേകലക്ഷ്യത്തിലെത്തിക്കുന്ന തൊക്കെപരാജയപ്പെട്ടരചനകളാണ്.ഒരു പ്രത്യേകമായഅഭിരുചി ,നോട്ടം ,സമീപനം ഒരുകാര്യത്തിലുണ്ടാകുമ്പോഴാണ് വ്യക്തിഗതമായ എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടാവുന്നത് . ബഷീർ കുറെക്കാലം ഏഴുതിക്കഴിഞ്ഞ്പിന്നീട്മൗനിയായിപ്പോയി.ഒരു മരചുവട്ടിലേക്ക്പറിച്ചുനട്ടു .പിന്നെ പാട്ടുകേൾക്കലും വർത്തമാനം പറച്ചിലുമായി .എഴുതാതെ തന്നെ അദ്ദേഹത്തിനു എല്ലാം വ്യക്തമായിക്കൊണ്ടിരുന്നു. ഇതാണ്അ തീന്ദ്രീയ ബോധം. ലോകത്തെക്കുറിച്ച്ഒരു ശരിയായ ജ്ഞാനം തനിയെ മനസിലേക്ക് വരുന്ന അവസ്ഥയാണിത്. ഏറെ കുറേ ലക്ഷ്യവും അതിനപ്പുറവും വെളിപ്പെട്ട്കിട്ടുന്നു. എന്തിനു വെറുതെ ദുഃഖിക്കണം. ,അല്ലെങ്കിൽ സന്തോഷിക്കണം എന്നാരു ചിന്ത ഉടലെടുക്കുന്നു.ഏതു് ജീവിതത്തിന്റെയും ലോകത്തിന്റെയും ആകെത്തുക,, ഒരു പുസ്തകത്തിന്റെയും സഹായമില്ലാതെ ,തെളിഞ്ഞു കിട്ടുന്നതാണ് ഈ അതീന്ദ്രീയ ജ്ഞാനം. ഈ അവസ്ഥയിലെത്തിയാൽ ചിലർ എഴുത്തു് നിർത്തും( മറ്റു ചിലർ അപ്പോഴും എഴുതി ക്കൊണ്ടിരിക്കും) എഴുതുന്നത് മൗനമായി അനുഭവിക്കുമ്പോഴാണ് ഈ ജ്ഞാനംലഭിക്കുന്നത്..