ഈ രാത്രിയില്
ചില പക്ഷികള് പറന്നുവന്നു
നിന്റെ മുഖം മറയ്ക്കാന്
ശ്രമിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
എന്തോ, രാത്രി
ഒരു ഭീകരാനുഭവമായി
എനിക്ക് തോന്നിയില്ല.
ഏറ്റ്വും ആസ്വാദ്യകരമായ
രാത്രിക്ക് നിന്റെ
ഓര്മ്മകള് ഉണ്ടായിരിക്കും.
ഏത് പകലിനെക്കാളും
സിഗന്ധിയായ നിന്റെ
ഓര്മ്മകള് എന്നെയുംകൊണ്ട്
എതോ വഴിയിലൂടെ
സഞ്ചരിച്ചു.
തൃപ്തിവരാതെ.
ഉള്ളിലുള്ളത് പറയുമ്പോളേതോ
സമുദ്രം വറ്റി കര വരുന്നതുപോലെ.
രാത്രി നിനക്കു വേണ്ടിയാണ്
എന്നിലൂടെ ദാഹിച്ചത്.
ഞാന് ആ ദാഹത്തെയത്രയും
എടുത്ത് എന്റെ മനസ്സിലിട്ടു
ഈ രാത്രിയില് നിറയെ
നീയാണ്.
ആകാശത്ത്
ചാര്ത്തിവച്ചിരുന്ന
ചന്ദ്രന്റെ തുണ്ട് നിയാണെന്നു
സങ്കല്പ്പിച്ച് ഒരു പരമ്പരാഗത
കവിയാകന് ഞാന് ശ്രമിച്ചു.
ഉണ്ടായിരുന്നു.
നീപറഞ്ഞ വാക്കുകളിലും,
നീ അയച്ചുതന്ന നോട്ടങ്ങളിലും
ഞാന് കണ്ട
ആ ചാരനിറം മേഘങ്ങള്ക്ക്
കളിക്കാന് കൊടുത്തു.
നിന്റെ മുഖം മനസ്സില്
ഉയരുമ്പോഴൊക്കെ
രാത്രി എങ്ങോ
തൂര്ന്നു വീണു.
കുപ്പിച്ചില്ലുകള് പൊലെ ചിതറിയ
ഇരുട്ടിന് തുണ്ടുകളെനോക്കാതെ
ഞാന് മനസ്സിന്റെ ആകാശത്ത്
വരച്ചുവച്ച നിന്റെ
മുഖം പലവട്ടം നോക്കി
മുഖചിത്ര: വിനോദ് പഴയന്നൂര്
No comments:
Post a Comment