![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0PuUtgf2D2azpZDQzqQklCcpBC7sCWQ8eOYEEKi4-tyrz3UHI-3jENuuW8tpmYOISvOJ3cBo1jYBWIjHuVDvE-OVcTMTMK712zMu0cLWkfqJFWBHIgjJcU_b6mMTjuI2UmINlLCn_sOE/s320/1226_092212.jpg)
ഭൂതകാലത്തിന്റെ അന്ധവിശ്വാസത്തെ തകര്ക്കുമ്പോഴാണ് യഥാര്ത്ഥ എഴുത്തുണ്ടാകുന്നത്.
എഴുത്തുകാരന് സ്വയം ഒരു മീഡിയയാകണം.
മരം ഒരേ സമയം ഒരു ക്ഷേത്രവും മൂര്ത്തിയുമാണ്.
ദ്രവിച്ച ഓലയെ തീ വിഴുങ്ങുന്നപോലെ തിന്മകള് വന്നു നിറയുമ്പോള് നമുക്ക് മിച്ചമില്ല.
നമ്മുടെ തരിശു നിലങ്ങള് നമ്മുടെ ശരീരത്തിനുള്ളില് നിന്ന് തുടങ്ങുന്നു; ശരീരത്തിന് വെളിയിലേക്ക് സാവധാനം വ്യാപിക്കുന്നു
മരങ്ങള് ഏകാഗ്രതയ്ക്ക് പുതിയ ഭാഷയുണ്ടാക്കുന്നു.
മരം എല്ലാ ജീവികള്ക്കും ഒരു ആത്മീയതയാണ്.