Followers

Monday, September 29, 2008

The unknown symphony of human body- poem by m k harikumar/എം. കെ ഹരികുമാറിന്‍റെ കവിത

The fragile body of daylight is seeking life.

It is a greed, indeed.

It is the depth of time,

The obscurity of life and darkness ,

The unknown symphony of human body,

The paintings of rain,

The dance of shadows,

The lust of insects,

The song of small creatures...

I searched for my erotic past in daylights and sounds

ജീവിക്കാത്ത ജീവിതങ്ങളാണ്‌

പാതിരാത്രിയില്‍ വിവശയായി
ഒലിച്ചിറങ്ങിയ രതിവാഞ്ഛയ്‌ക്കും
ജീവിതപ്രേമമില്ല.
ഒന്നു തടഞ്ഞാല്‍ ജീവനൊടുക്കികളയും !

മരിച്ചുകിടക്കുമ്പോഴും രതി
പരാജയപ്പെടുന്നില്ല.
നാക്ക്‌ നീട്ടി അത്‌ പിന്നെയും നക്കാനുള്ള
വെപ്രാളത്തിലാണ്‌.

ചീഞ്ഞ സ്വപ്നങ്ങളുടെ
ഉത്തര- ഉത്തരാധുനിക തീവണ്ടിയപകടങ്ങളില്‍
അവന്‍ , വഴിമുട്ടിയ ആ ഭ്രാന്തന്‍
ഭാഷാശാസ്ത്രം ഇതാ
കവിതയെ തടഞ്ഞ്‌ വച്ചിരിക്കുന്നു.

ജീവിക്കാത്ത ജീവിതങ്ങളാണ്‌ ഇവിടെ
ഉത്സവമാകുന്നത്‌.

Saturday, September 27, 2008

വിരലടയാളങ്ങള്‍

ചവിട്ടിപ്പതിഞ്ഞ വഴികള്‍ക്ക്‌

എന്തുണ്ട്‌ മിച്ചം?

വഴിയില്‍

ഉപേക്ഷിച്ച മമതകള്‍ക്ക്‌

ആരും കാവല്‍നില്‍ക്കുന്നില്ല.

എല്ലാവരും അത്‌ ചവിട്ടി

കടന്നുപോവുകയാണ്‌.

നിര്‍വ്വികാരതയിലേക്ക്‌

കുഴിച്ചു മൂടപ്പെട്ട വെറുപ്പിന്‍റെ

വിരലടയാളങ്ങള്‍ക്കായി

ഞാന്‍ വൃഥാ പരതുന്നു.

Friday, September 26, 2008

ഞങ്ങള്‍ ഈ മുഖം ഒന്നുകൂടി മിനുക്കട്ടെ

മനസ്സിന്‍റെ വ്യോമ വേഗങ്ങളില്‍ നിന്ന്
പാതാളക്കുഴികളിലേക്ക്‌
വീണ ഇഷ്ടങ്ങളുടെ
കബന്ധങ്ങള്‍ അവിടെയുണ്ടോ ?
അറിയില്ല.
ജ്വരബാധിതരായി നമ്മള്‍
വീണ്ടും അവതരിക്കുന്ന
ഒരു കാലമെവിടെയോ ഉണ്ടായിരിക്കാം.
നില്‍ക്കൂ കാലമേ,
ഞങ്ങള്‍ ഈ മുഖം ഒന്നുകൂടി മിനുക്കട്ടെ

Poem is misunderstanding of meanings within the words- A poem by m k harikumar/എം. കെ ഹരികുമാറിന്‍റെ കവിത

Writing a poem is
Quite anachronistic.
The myriad misrepresentations of truths
And relativity of impressions.

The memory as a wall
In which no one can write .
It is a block.
A picture painted is not
Firm and reliable.
But the wall was
Rough and old.

A feel gives a glance to the
Still photographic views of mind.
Like the hopeless readings of
Ancient literature.

Everything has gone.
No word ,no sign remains.
It is a parting experience.
Forget to smile,cry and die.
Life without death is more
newer and tasty with time!
A face unearthed from
the mind is still a museum piece.
Nothing is a discovery.
It is human custom to
Forget the past.

Love is also the withering
Element of the past.
Love is a spoiled spirituality
And greed.
It is a whispering of hatred ,
Jeolous and suspicion.
Man is a caged being
In front of unlimited lust.
No poetry , no fiction is seen.
Poem is misunderstanding
Of meanings within the words.
The images are bygone .
The meanings are pretending
To be truthful.

The pictures in the verbal
Geography of words are
Silent and not alive.
Beauty is no more.
The images are false.
The moods are quite opposite.
Songs are not
Suited to the occasion.
It is cheating.
Smuggling
Masking.

Thursday, September 25, 2008

ആ കാതുകള്‍

ഒരുപാട്ട്‌ കേള്‍ക്കാന്‍
കാതുകള്‍
ഞാന്‍ വാടകയ്‌ക്ക്‌ എടുത്തു.
പാട്ട്‌ കഴിയുന്നതോടെ അത്‌ തിരിച്ച്‌ നല്‍കി
സ്വതന്ത്രനാകും.
അതാണ്‌ പതിവ്‌.
ഒരിക്കല്‍ ആ കാതുകള്‍
തിരിച്ചെടുക്കാന്‍ അവര്‍ മടിച്ചു.
ഞാന്‍ പാട്ടിന്‍റെ ചുമടുക്കാരനായി

Tuesday, September 23, 2008

ചിരിച്ചില്ല.

ഇന്നലെ ഞാന്‍ ഒരു ചാമ്പയുടെ
ചില്ലയില്‍ അറിയാതെ ഒന്നു തൊട്ടു.
ഒരു പഴുത്ത ഇല താഴേക്ക്‌ വീണു.
മുകളിലെ പച്ച ഇലകളുടെ ചിരി കേള്‍ക്കാനായി
ഞാന്‍ കാതു കൊടുത്തു.
എന്നാല്‍ പച്ചിലകളൊന്നും ചിരിച്ചില്ല.
അവര്‍ വല്ലാതെ നിരാശരായിരുന്നു.

Monday, September 22, 2008

സൂചിയും നുലുമായി. -എം.കെ . ഹരികുമാറിന്‍റെ കവിത: A poem by m k harikumar

കാറ്റില്‍ പതിയിരുന്ന കഴുകന്‍

ചാടിയത്‌ ഒരു സൂചിയും നുലുമായി.

കണ്ണില്‍ കണ്ടവരെയെല്ലാം കോര്‍ത്തെടുത്തു.

ഒരു തീജ്വാല അത്‌ അരയില്‍ തിരുകിയിട്ടുണ്ടായിരുന്നു.

ഇഷ്ടപ്പെട്ടവരെയെല്ലാം ആ കഴുകന്‍ തീയില്‍ മുക്കി തുന്നി.

സ്വപ്നത്തിലും ജീവിതത്തിലും അദൃശ്യനായി വരാന്‍ അവന്‌ കഴിഞ്ഞു.

എല്ലാ ഭംഗികളെയുമവന്‍ സ്പര്‍ശിച്ചു,അവന്‍റെ രീതിയില്‍.

അവന്‌ സ്പര്‍ശനം ഒരു ഉണര്‍വ്വായിരുന്നു.

വറ്റി വരണ്ട മനസ്സുകളെ അവന്‍ അവ അറിയാതെ ,

പ്രതിമയിലെന്നപോലെ

തീ സ്പര്‍ശങ്ങള്‍ നല്‍കി ആദരിച്ചു, പ്രേമിച്ചു.

Points to ponder













Points to ponder
" As literary creation is not possible without words, the impetus of conscious that ignore the meanings of words aims at an un accessible zone in literature. The conscious never rests while the words retreat with their inheritance. It aims at an unworldly openness of the soul. What words do talk are definite things. They are the qualifiers of the reason. The massive muscles of words always do pick up visual of life and the magnitude of realities. But a creative mind is restless. It sees the ocean of life beyond the limiting frames of plain words."


"Peep into the nucleus of each experience and live in there; that was what Vijayan. The life of Mankind is not single-faced. It's in multi layers and in various layers of memories. If one wants to walk through those myriad pathways, it needs a microscopic alertness of emotions to imbibe the fertile soil from them and to respond to them."


"Each emotion facilitates the soul with a communication of a sort. It can be of reason or beyond any reasons. communication can be emotional or holistic. Whatever it is experiences are purely holistic. It is not any doctrine of religions. Faith, love etc are indepth emotional puzzles. Likewise there are many things we just cannot label them with a name. There are certain things that would evade and slip away from our mental processes even when we call them disappointment, sorrow or affinity."


"The mind does not move through a single path always. But the writers do create characters who bear sorrow or uphold vengence without thinking in depth. Characters that embody villany or depression are just artificial. No human being could live like that. There are conflicting traits in him. There is a never ending clash of values in his mind. It is crucial who wins the mind. But it is temporary. Traditional; thinkers have built up religious doctrines thinking that man has a single personality. In truth, religious doctrines should be redefined here."


"Man has several faces. In fact he has several 'heads'. That's what the ten heads of Ravana indicates. It is seen visible in Ravana. Man's religious attitude has been flourishing traditionally on a concept that he is single-minded. That is why such characters still do not vanish in literature also. That is a kind of adherence to traditional values. It is influenced by the tradition. Any lofty thoughts might get entangled in weaknesses like this and they can go completely orthodox in approach. Hence characters are born and ballooned as moralistic, realistic or anti-social."
"Whatever man encounters are religious. Artists realize this and their worth through an agonizing experience of his self by assimilating a mental experience. Each experience has a soul. It is a mix of both body and mind. That is eternal truth. Like searching for unknown truth, it creates a lifestyle of its own to live on with what is called known truth. The realities of an Artist are the real experiences of his mental experience. This is applicable to all human beings. Mind and body do not travel along the same road. The complexity of experiences is innate to religious experience."


"Each experience is having a part of mind and a part of body. Knowledge is life here. As man gets his experiences his doors get wide open too. Worldly life is a very long route. It is a mammoth experience. So eternal truth is just his route to his own personal experiences. While alive religiousness comes multifaceted. In each experience his habit changes. Religion has 'heads' that change at lightning speed. Those who search for eternal truth often go blind to the multifacet manifestations of life in real. They search for a truth in infinity through the souls of disparities. This approach is against the life of the present times."


"The chemistry in man as well as his life experiences or religious attitudes do communicate or conflict or get ignored. Man learns through many ways and the knowledge he gains thus offer him umpteen number of holistic moments. without his conscious knowledge he is realizing himself. In that the sound of Nature is reverberating in a miniscule experience of his. "


"Whether it is Marxism or religion or Mathmatics, they are not alien to literature. Revolution against disparity is the nucleus of Marxism. All defensive institutions in the world that are spreading widely do have this nucleus within them. The aim is to abolish autocracy. History wont pardon those who hunted down men and launched political turmoil in the name of Marxism. They will be punished. Many ideological castles have been built up either manipulating or distorting the principles of Marxism. Such things are the residues of some dreams or return of some kind of romantic fancies.There is no greater intellectual failure than not trying to understand the core principles of any doctrines. whether it is realism or romanticism, there is a core source. In literature of the new era such sources are realized. Thus the literary history is protected here."


"We can manipulate the philosophy of any human emotions or change the physics of it. There is Maths for prayer or sorrow; there is Marxism for them. Both prayer and sorrow are only two protraction of daily life. there are a lot of reasons behind them. Prayer and sorrow are man's two resorts. the knowledge about those two resorts-Prayer and Sorrow- make men silent. Anyone has the freedom to cry. The very thought of the freedom to cry make us create opportunities to cry. This is how one feels sex towards sorrow. It is a sex relative to sorrow. Some migrate unconsciously to sex with sorrow from sex with body. As those who believe in sex with sorrow increases it becomes a hot selling consumer item. This is what guides economics. Thus connecting to many laws of beauty and sources of ideas there has been a flood of literary outputs in current literature. One can call it a mix of nuclei of ideologies. This mixing makes the modern literary hype richer."

മറവിയുടെ മഹാ പ്രവാഹത്തില്‍

പൌരാണിക കാലത്തെ

ഒരു പ്രണയിനിയെ ഞാന്‍

ഇന്നലെയും കണ്ടു.

അവള്‍ക്ക്‌ എന്നെ ഓര്‍ക്കാനേ കഴിയുന്നില്ല.

അവള്‍ മറന്ന എന്നെ ഞാന്‍

വീണ്ടും വീണ്ടും ഉന്തി തള്ളി പ്രദര്‍ശിപ്പിച്ചെങ്കിലും

ഓര്‍മ്മ കിട്ടിയില്ല.

ഇതു ഓര്‍മ്മകളില്ലാത്ത കാലമാണ്‌.

മറവി അനുഗ്രഹമാണ്‌.

ഒന്നും ഓര്‍ത്ത്‌ വയ്ക്കാന്‍ ഒരു വാക്കും

നമ്മോട്‌ ആവശ്യപ്പെടുന്നില്ലല്ലോ.

ആ മറവിയുടെ മഹാ പ്രവാഹത്തില്‍

ലോകം തീര്‍ന്നുപോകുകയാണ്‌.

ഇല്ല.ലോകം ഉണ്ടാകുകയാണ്‌.

മറവി നശിപ്പിച്ച മഹാ മരുഭൂമിയില്‍നിന്ന്

ശബ്ദങ്ങള്‍

അവിടെ അപ്പോള്‍ വിജനമായിരുന്നു.
എന്നാല്‍ ഞാന്‍ ഒറ്റയ്ക്കല്ലായിരുന്നു.
എന്‍റെ നിശ്ശബദതയെ അഗാധമാക്കിയത്‌
ഞാന്‍ മനസ്സില്‍ നിറച്ച
ചില ആശകളുടെ മൌനമായിരുന്നു.
കാടും ഇരുട്ടും കട്ടപിടിച്ച രതിഗന്ധം
തുറന്നു വിട്ടെങ്കിലും എന്‍റെ മനസ്സില്‍ഏതൊക്കെയോ
ശബ്ദങ്ങള്‍ കടിപിടികൂടി.
പുറത്തെ നിശ്ശബദതയുടെ മുള്ളുകളെന്നെ
ഏശിയില്ല.
ഞാന്‍ പുറപ്പെടുവിച്ച ശബ്ദങ്ങള്‍
എനിക്ക്‌ പോലും കേള്‍ക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ലല്ലോ.

Friday, September 19, 2008

ജീവിതം ഒരു തര്‍ക്കമാണ്‌.

ഓരോ നിമിഷവും
പാഴായിപ്പോകുന്നത്‌ അറിയാതിരിക്കുന്നതാണ്‌ നല്ലത്‌.

ജീവിതം ജീവിച്ചു എന്ന്‌ തോന്നാന്‍
വേണ്ടി ജീവിക്കുന്നത്‌ ശരിക്കും
ഒരു കൌതുകമാണ്‌.

ജീവിക്കുന്നില്ല ഒരിക്കലും, ജീവിക്കാമെന്ന്‌
സങ്കല്‍പ്പിക്കുന്നത്പോലും ജീവിതമാണ്‌.
ഇത്‌ ജീവിതമാണോയെന്ന്‌ ചിന്തിച്ച്‌
വരുമ്പോഴേക്കും പലതും കൈവിട്ട്‌ പോകുകയാണ്‌ .

ജീവിതം ഒരു തര്‍ക്കമാണ്‌.
ഏതാണ്‌ ശരി ,ഏതാണ്‌ തെറ്റ് എന്ന പ്രശ്നം
അഴിച്ചെടുക്കാന്‍ ഒരുപാട്‌ സമയം കളയേണ്ടിവരുന്നു.

Thursday, September 18, 2008

A reader writes to aksharajaalakam./ഒരു വായനക്കാരന്‍ എം.കെ ഹരികുമാറിന്‌ എഴുതുന്നു.

Dear Shri MK,

My name is K R C Pillai. Living outside Kerala for more than 25 years. Presently in Mumbai. Working with the National Dairy Development Board. I do write in Malayalam under the pseudonym Kunnamthanam Ramachandran, not in a prolific manner (once in a while one story, about which none talks and it automatically goes into oblivion).

I write this mail to convey my happiness to read your Aksharajaalakam in Kalakaumudi. At the age of 19, someone in my village (it's near Tiruvalla), told me to read Malayalanadu weekly. That's why Prof. M Krishnan Nair came into me and since then Sahitya Varabhalam became a part of my reading material, week after week, year after year. Ha! What a personality he was! What a presenter he was! How he made opinions about the writings around him! How he bruised the worthless ones with the mower he rode on them mercilessly! And, numerous ones tried to emulate his writings, and all failed, miserably. But, dear Shri M K, your coloumn is unique, different, of course, the professor is lingering through yours too at times -- that happens in such writings -- yet you show your identify in most of your writings. It's because you are bold, having straight-cuts, have vast knowledge of world literature, know where we, the Malayalis stand with our writings, how worthless are our pieces about which we often make merry and hoopla and show lineaments of the self-possessed. Your recent comment that there is not even a good sentence coming out in Malayalam is worth-noting. See the "Expressway" and "IPL"!(Mathrubhumi). How callous and cunning our writers are becoming, in presenting the social issues, without showing any creativity of them, without knowing the impact the social issues make in the society. Cunning are they, I said because, they want to remain in limelight all the time, the easiest way of which is to write about the issues on which they are ignorant, superficial, without having an iota of social vision – and above all, not knowing how one could instill a social issue into one's creativity! I feel sometimes that those 70s,80s and 90s were good where Satire and Allegory ruled the roost, which showed at least the creativity part of a writer. Gandhiji and Vivekananda were destined to be in their assigned roles. If they ever tried to write short stories with the ideologies and ideals they advocated, it would have been worst –- for literature.

Mumbai is a place to where I am posted a year back. Leaving my family in Bangalore (where I lived for more than a decade), the pieces of the type you write enliven me a lot.

Please do continue your bold and beautiful writings, with harsh view-points opined in apt words.
What I have stated about you is less in a few words. You are an innovative thinker definitely and I value your views. It's amazing that after the inimitable Professor, there is a writer in Malayalam who can write every week, something differently, with a capturing attraction to the each word written. You can definitely rejoice out of this and the lazy ones like me think how would you manage to do this!


Sorry if I have taken much of your time.

Regards


K R C Pillai
Deputy Manager (HR)
National Dairy Development Board
Western Express Highway
Goregaon (East)
Mumbai 400 65

Monday, September 15, 2008

എം. കെ ഹരികുമാറിന്‍റെ ലേഖനം/Article by m k harikumar

എം. കെ ഹരികുമാറിന്‍റെ ലേഖനം
സാഫല്യം മാസിക ഓണപ്പതിപ്പ്‌ 2008

















Saturday, September 13, 2008

ഓണം - ജീര്‍ണതയുടെ പുറത്തേക്ക്‌ ചാടല്‍



ഓണം എന്നത്‌ സദ്യ മാത്രമായി ചുരുക്കിയിരിക്കുകയാണ്‌.
തിന്നാനും കുടിക്കാനും ഉല്ലസിക്കാനും മാത്രമാണ്‌ ഓണം എന്നത്‌ ഒരു തെറ്റായ ചിന്തയാണ്‌.
മഹാബലിയുടെ പേരിലാണെങ്കില്‍ ഇത്‌ ശുദ്ധ അസംബന്ധമാണ്‌. മഹാബലി തിന്ന് മുടിച്ചവനാണെങ്കില്‍ അദ്ദേഹത്തിന്‌ എങ്ങനെ ഒരു രാജ്യത്തെ സന്തുലിതാവസ്ഥയില്‍ നിര്‍ത്തി മനുഷ്യോപകാരപ്രദമാക്കാന്‍ കഴിയും.മഹാബലി ഇന്ന് മാധ്യമങ്ങള്‍ക്ക്‌ പോലും തീറ്റയുടെ പ്രതീകമാണ്‌.

അതുകൊണ്ടാണല്ലോ സകല വയറന്‍മാരും ഇന്ന് മാവേലിയായി മാറണമെന്ന് നാം ശഠിക്കുന്നത്‌. മാവേലിയുടെ ശ്രേഷ്ഠത സേവന തല്‍പരതയിലാണ്‌. തുല്യതക്ക്‌ വേണ്ടിയുള്ള സമരവും നിഷ്ഠയുമാണ്‌ മാവേലി. മാവേലിയുടെ പേരില്‍ ഇന്ന് പുറത്ത്‌ വരുന്നത്‌ ആര്‍ത്തികളുടെ ബഹുരൂപങ്ങളാണ്‌. ആര്‍ത്തിക്ക്‌ പരമാവധി ദൈര്‍ഘ്യം കൊടുക്കന്ന ഏര്‍പ്പാടായിതീര്‍ന്നിരിക്കുന്നു ഓണം. ആര്‍ത്തിയില്ലെങ്കിലിന്ന് ഓണമില്ല.

കുടിയുടെ ഉഗ്രപ്രതാപത്തിണ്റ്റെ വര്‍ത്തമാനങ്ങളാണ്‌ നിര്‍ദ്ദയമായ ഓണ അനുഷ്ഠാനമായി പുറത്തുവരുന്നത്‌. എന്തെല്ലാം നമ്മള്‍ തീക്ഷണമായ ആര്‍ത്തിയുടെ രൂപങ്ങളായി പൊതിഞ്ഞ്‌ വയ്ക്കുന്നുവോ അതെല്ലാം പതിന്‍മടങ്ങ്‌ വലുതായി ഓണത്തിണ്റ്റെ ആവശ്യങ്ങളായി പുറത്തേക്ക്‌ വരുന്നു.
മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക്‌ സ്ഥാനമില്ലാത്ത സ്വാര്‍ത്ഥന്‍മാരുടെ ക്രൂരമായ വിനോദമാണ്‌ ഇന്നത്തെ ഓണം

Thursday, September 11, 2008

എല്ലാ വാക്കുകളുടെയും

വാക്കുകള്‍ മനുഷ്യര്‍ക്ക്‌ ഭാരമാണ്‌.
എല്ലാ വാക്കുകളുടെയും
പ്രഭവകാലത്തെ മനസ്സുകളില്‍നിന്ന്‌
മനുഷ്യര്‍ താഴെ വീണിരിക്കുന്നു.
വാക്കുകളുയരാന്‍ തുടങ്ങുന്നതിന്‌ മുമ്പേ
തന്നെ ആളുകളത്‌ പേടിച്ച്‌
ഓടിയൊളിക്കുന്നു.

പറന്ന വഴിയിലൂടെ

ഒരു ശലഭവും സഞ്ചരിച്ച
വഴിയിലൂടെ പോകില്ല.
പോകാനാകില്ല ,അത്രതന്നെ.
എതോ ഒരു ശലഭം അത്‌ പറന്ന വഴിയിലൂടെ
പറക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു.
നൈമിഷികമായ ജ്ഞാനത്തിണ്റ്റെ
മദ ലഹരികള്‍ ശലഭത്തെപ്പോലും
വിറകൊള്ളിക്കുന്നു.
ജീവിക്കുന്നത്‌ ഈ ലഹരിയാണ്‌.
പ്രണയിക്കുന്നത്‌ ഈ ലഹരിയാണ്‌.

Wednesday, September 10, 2008

മാംസത്തിലൂടെയാണ്‌.

വെറും മാംസമാണ്‌ ഈ ലോകം.
മാംസത്തിലൂടെ അറിയുന്നു,പഠിക്കുന്നു.
മാംസത്തിണ്റ്റെ അറിവിനെ നിരാകരിച്ച്‌
പ്രകൃതിയിലൊന്നും മനസ്സിലാക്കാനാവില്ല.
കണ്ടലോകം ,
കേട്ടലോകം,
അറിഞ്ഞലോകം ,
ജീവിച്ചലോകം
എല്ലാം മാംസത്തില്‍നിന്നാണ്‌,
മാംസത്തിലൂടെയാണ്‌.

പലരും പുറത്താണ്‌.

അത്‌ ഒരു കറുത്ത കലമായിരുന്നു.
എന്നിട്ടും കഞ്ഞി വെളുത്തിരുന്നു.

കഞ്ഞിക്ക്‌ മാത്രം ഇടം കിട്ടി.
ഇനിയും പലരും പുറത്താണ്‌.
ഒരു രുചിക്ക്‌ എല്ലാവരുടെയും പ്രീതി കിട്ടുകയില്ല.
രുചികള്‍ പുറത്ത്‌ കാത്തിരിക്കുന്നു.

Sunday, September 7, 2008

ഈ തളിരുകള്‍


ഈ തളിരുകള്‍
ഒരു പുതിയ മനുഷ്യത്വത്തെ
തേടാന്‍ നമ്മെ പ്രേരിപ്പിക്കേണ്ടതല്ലേ?
നമ്മളെക്കാള്‍ എത്രവേഗത്തില്‍ പഴയ വേഷമഴിച്ച്‌
ഒരു പകയോ വിദ്വേഷമോ
ഇല്ലാതെ ഇവയ്‌ക്ക്‌
പുതിയ ജീവിതം ഉള്‍ക്കൊള്ളാന്‍ കഴിയുന്നു!

Saturday, September 6, 2008

പാതിരാവ്‌ എന്നത്‌

ഒരു പാതിരാവിന്‌ ഇനിയും
 വിശ്വാസം പോരാ
 ഇരുട്ടിന്‌ ഒരു ഗതിമാറ്റമുണ്ടാകുമെന്ന്‌. 
എങ്കിലും കോഴികള്‍ കൂവുന്നത്‌
 കേള്‍ക്കുന്നത്‌ 
അതിന്‌ ഒരു തെളിവായിരുന്നു.
 ജീവിച്ചിരിക്കുന്നതിന്‌ 
ഒരു യുക്തി അല്ലെങ്കില്‍
 അടയാളം നല്ലതാണ്‌.

 ജീവിതത്തിണ്ടെ തെളിവു തേടി 
ജീവിക്കാതിരിക്കുന്നതില്‍
 ഒരു ത്രില്‍ ഉള്ളത്‌ ഈ പാതിരാവിനാണ്‌.
 സകല പട്ടികളും കുരച്ചു.
 സാമാന്യം നന്നായി. 

ഇത്‌ കുരകളുടെ കാലമാണ്‌;
പട്ടികളുടേതുപോലുമല്ല. 
പട്ടികള്‍ ഇക്കാലത്ത്‌ പരാതിപ്പെടുന്നത്‌ 
അവയ്ക്ക്‌ സ്വന്തംകുരകളേക്കാള്‍ 
പ്രാധാന്യം വേണമെന്ന കാര്യത്തിലാണ്‌. 
ഒരു കുരയും എങ്ങും 
എത്തുന്നില്ലായെന്ന്‌
 അവ മനസ്സിലാക്കുമ്പോഴേക്കും
വളരെ വൈകുന്നു. 

പതിരാവിണ്റ്റെ ഇനിയും തെളിയിക്കപ്പെടാത്ത
 നിലപാടുകള്‍ക്ക്‌ വേണ്ടി
 അത്‌ കോഴികളെ ആശ്രയിക്കുന്നത്‌ 
എത്രകാലംതുടരും?
പട്ടികള്‍ കുര നിര്‍ത്തിയാലുണ്ടാകുന്ന പ്രശ്നം
 പാതിരാവ്‌ എന്നത്‌ 
ഒരു യാഥാര്‍ത്ഥ്യമല്ലാതാകും 
എന്നതായിരിക്കും.

 എന്തായാലും ഒരു പ്രശനവും തീരുന്നില്ല.

Friday, September 5, 2008

ഈ പ്രകാശം

ഈ പ്രകാശം നമുക്ക്പലതുമാകാം.പക്ഷേ പ്രകൃതി യാതൊന്നും അര്‍ത്ഥമാക്കുന്നില്ല.
photo  mk  harikumar

Tuesday, September 2, 2008

അതിര്‍വരമ്പാണ്‌.


ഇത്‌ നടപ്പാതയല്ല,ഒരു അതിര്‍വരമ്പാണ്‌.
ഫോട്ടോ: എം. കെ

Monday, September 1, 2008

ഈ കായ്കള്‍


ഈ തൊടിയില്‍ ഇനിയും ക്ഷീണിക്കാത്ത ജീവിത സ്നേഹവുമായി ഈ കായ്കള്‍
ഫോട്ടോ :എം.കെ.ഹരികുമാര്‍