കവികളുടെ ഏകാന്തത
ഫലിക്കാത്ത ചൊല്ലായിക്കഴിഞ്ഞു.
ഒരു വ്യക്തിക്ക്‌ കവിത
ഒന്നും നല്‍കുന്നില്ല;
കവിതക്കാവശ്യമായ വെള്ളവും വളവും
നല്‍കിയില്ലെങ്കില്‍.
എന്തിനാണ്‌
നാം ഒരു കാവ്യാംശത്തെ
ആകാശത്തിലും പൊയ്‌കയിലും പൂക്കളിലും
നിക്ഷേപിച്ചശേഷം സ്വസ്ഥമായി ഉറങ്ങുന്നത്‌?
എന്തു ന്യായം?
നമുക്ക്‌ വേണ്ടി കാവ്യാംശത്തെ
പിടിച്ചുകൊണ്ട്‌ നില്‍ക്കുന്നത്‌
അവയുടെ ജോലിയോ?
സ്വപ്നം കാണുന്നതിനും തെറിപറയുന്നതിനും
പ്രകൃതി പിഴകൊടുക്കേണ്ടിവരുന്നത്‌ കഷ്ടമാണ്‌.
No comments:
Post a Comment